۱۰٬۰۷۲
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
'''جوش زنی:''' جوش زنی نوعی سینه زنی است که بیشتر در مناطق کرمان، سیستان و یزد رایج است. در زابل در بعضی از شب ها روزهای خاص مانند تاسوعا و عاشورا، پیش از حرکت هیئت ها، عزاداران با حلقه زدن در محوطه حسینیه و با دهل زدن با سبکی خاص و هماهنگ، اشعاری را در مظلومیت و مصائب سالار شهیدان می خوانند و همراه با آن، اقدام به جوش و خروش می کنند. در پایان مراسم نیز با لعن و نفرین بر یزید و یزیدیان و عاملان و قاتلان اباعبدالله الحسین (ع) و یاران شهیدش، مراسم جوش گرفتن را به پایان می رسانند. | '''جوش زنی:''' جوش زنی نوعی سینه زنی است که بیشتر در مناطق کرمان، سیستان و یزد رایج است. در زابل در بعضی از شب ها روزهای خاص مانند تاسوعا و عاشورا، پیش از حرکت هیئت ها، عزاداران با حلقه زدن در محوطه حسینیه و با دهل زدن با سبکی خاص و هماهنگ، اشعاری را در مظلومیت و مصائب سالار شهیدان می خوانند و همراه با آن، اقدام به جوش و خروش می کنند. در پایان مراسم نیز با لعن و نفرین بر یزید و یزیدیان و عاملان و قاتلان اباعبدالله الحسین (ع) و یاران شهیدش، مراسم جوش گرفتن را به پایان می رسانند. | ||
در بنجار زابل، سینه زنیاز شب ششم ماه محرم شروع می شد. ابتدا سینه زن ها در مقابل مسجد، دایره بزرگی تشکیل می دادند و دو سه نفر که صدای خوش داشتند، نوحه می خواندند. زابلی ها این نوع سینه زدن را «جوش پووکا» (جوش پاها) می نامیدند. نوحه خوانانی که در وسط دایره بودند، می خواندند و دیگران که دایره بزرگی را تشکیل داده بودند، پاسخ آنان را می دادند. در حین خواندن، عزاداران پاهای خود را محکم به زمین می کوبیدند و با یک دست به سینه خود می زدند. <ref>صادقی، عباسعلی، بنجار، زابل، سیستان و بلوچستان، 1349.</ref> | |||
در شهر بابک از شب پنجم محرم، عزادارن حسینی (ع) سینه زنی را آغاز می کردند و به اصطلاح محلی جوش می زدند؛ به این ترتیب که دو ساعت قبل از شروع روضه، عده ای از مردان و جوانان، در حالی که دست چپ را روی شانه هم گذاشته بودند، دایره وار، در اطراف ستونی که میان حسینیه قرار داشت و نامش چهل چراغ بود می چرخیدند و با دست راست به سینه خود می زدند و فردی خوش صدا به عنوان «پیشخوان» در حلقه سینه زنان می لیستاد و شروع به خواندن اشعار می کرد نمونه ای از نوحه جوش زنی در زیر ذکر شده است: | |||
{| | |||
|- | |||
! پیش خوان: !! سینه زنان: | |||
|- | |||
| حسینم سر ندارد یا محمد || حسینم وای حسینم | |||
|- | |||
| مگر مادر ندارد یا محمد || حسینم وای حسینم | |||
|- | |||
| امشب شب عزا بود || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| عزا به کربلا بود || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| امشب جناب فاطمه || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| با اضطراب و واهمه || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| آید به دشت کربلا || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| گوید حسین من چه شد || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| نور دو عین من چه شد || واویلا واویلا | |||
|- | |||
| امشب شب عزا بود || واویلا واویلا | |||
|} | |||
نوحه خوانی و سینه زنی تا زمانی که واعظان وارد مسجد می شدند، ادامه داشت. | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
اصغر شعاع، علی آنی زاده، رقیه حاج محمدیاری، شهرزاد دوستی، الهه شایسته رخ، محرم و صفر در فرهنگ مردم ایران، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ص 55-65. | اصغر شعاع، علی آنی زاده، رقیه حاج محمدیاری، شهرزاد دوستی، الهه شایسته رخ، محرم و صفر در فرهنگ مردم ایران، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ص 55-65. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== |
ویرایش