جیحون یزدى: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۲: خط ۵۲:
==آثار==
==آثار==


جیحون یزدى از شعراى آیینى در عصر ناصرى است. اگرچه او در غزل از سبک عراقى پیروى مى‌کند، ولى وجهع غالب شعرى او از لحاظ سبک‌شناسى، در سبک خراسانى شکل مى‌گیرد، خصوصا قصاید و مسمطات او که نشان مى‌دهد سرایندۀ آن‌ها از ادامه دهندگان راه بانیان [[بازگشت ادبی|نهضت بازگشت ادبى]] است. وى در اغلب قالب‌هاى شعرى طبع‌آزمایى کرده ولى در سرودن مسمط و قصیده تواناتر است. وی مجموعه‌ای به «نام نمکدان» دارد که به سبک گلستان سعدی نگاشته شده است.<ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 2، ص 1029.</ref> مسمط وى در منقبت امیر مومنان على (ع) از آثار منظوم آیینى به شمار می‌رود. علاوه بر آن چند مربع ترکیب و مثنوى و مخمس عاشورایى دارد که مورد استقبال محافل ادبی عاشورایی واقع شده است.
جیحون یزدى از شعراى آیینى در عصر ناصرى است. اگرچه او در غزل از سبک عراقى پیروى مى‌کند، ولى غالب شعرى او از لحاظ سبک‌شناسى، در سبک خراسانى شکل مى‌گیرد، خصوصا قصاید و مسمطات او که نشان مى‌دهد سرایندۀ آن‌ها از ادامه دهندگان راه بانیان [[بازگشت ادبی|نهضت بازگشت ادبى]] است. وى در اغلب قالب‌ها شعر سروده ولى در سرودن مسمط و قصیده تواناتر است. وی مجموعه‌ای به «نام نمکدان» دارد که به سبک گلستان سعدی نگاشته شده است.<ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 2، ص 1029.</ref> مسمط وى در منقبت امیر مومنان على (ع) از آثار منظوم آیینى به شمار می‌رود. علاوه بر آن چند مربع ترکیب و مثنوى و مخمس عاشورایى دارد که مورد استقبال محافل ادبی عاشورایی واقع شده است.


*دیوان اشعار <ref>به سال 1316 ه ق. در بمبئی و دوبار نیز در سال‌های 1336 و 1363 ه ش. در تهران به چاپ رسیده است.</ref>
*دیوان اشعار <ref>به سال 1316 ه ق. در بمبئی و دوبار نیز در سال‌های 1336 و 1363 ه ش. در تهران به چاپ رسیده است.</ref>