سید حسین علی جعفری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۷: خط ۱۷:


==دیدگاه در مورد نهضت عاشورا==
==دیدگاه در مورد نهضت عاشورا==
دکتر جعفری درباره‌‏ی نهضت عاشورا می‏‌نویسد: «[[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] با آگاهی کامل از وسعت ماهیت وحشیانه‌‏ی نیروهای ارتجاعی، می‌‏دانست که پس از شهادتش امویان زنان و کودکان را اسیر خواهند کرد و آنان را در بین راه [[کوفه]] و [[دمشق]] حرکت می‌‏دهند و کاروان اسرای خاندان بلافصل پیامبر(ص)، پیام [[حسین]](ع) را تبلیغ می‏کنند. و قلوب مسلمانان را به تفکر و اندیشه درباره‏‌ی این تراژدی وا می‏دارند و این موضوع آنها را به تفکر در کل امر واداشته، وجدان آنها را بیدار می‌‏سازد. این دقیقا همان چیزی بود که اتفاق افتاد. حسین(ع) [بدین ترتیب] در هدف خود موفق شد».
دکتر جعفری درباره‌‏ی نهضت [[عاشورا]] می‏‌نویسد: «[[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] با آگاهی کامل از وسعت ماهیت وحشیانه‌‏ی نیروهای ارتجاعی، می‌‏دانست که پس از شهادتش امویان زنان و کودکان را اسیر خواهند کرد و آنان را در بین راه [[کوفه]] و [[دمشق]] حرکت می‌‏دهند و کاروان اسرای خاندان بلافصل پیامبر(ص)، پیام [[حسین]](ع) را تبلیغ می‏کنند. و قلوب مسلمانان را به تفکر و اندیشه درباره‏‌ی این تراژدی وا می‏دارند و این موضوع آنها را به تفکر در کل امر واداشته، وجدان آنها را بیدار می‌‏سازد. این دقیقا همان چیزی بود که اتفاق افتاد. حسین(ع) [بدین ترتیب] در هدف خود موفق شد».


«درباره‌‏ی حسین(ع) مطالعه و تجزیه و تحلیل دقیق حوادث [[کربلا]]، به طور کل این حقیقت را نشان می‌‏دهد که حسین(ع) از همان آغاز، نقشه‌‏ی ایجاد انقلاب کامل در وجدان مذهبی مسلمانان را می‌‏کشید. تمام اعمال و کردار حسین(ع) نشان می‌‏دهد که وی کاملا از این حقیقت آگاه بود که پیروزی از طریق قدرت و امکانات نظامی همیشه موقتی است، زیرا قدرت نیرومندتری وجود دارد که بتواند آن را در جریان زمان نابود کند. ولی پیروزی‏‌هایی که از طریق رنج و جانبازی به دست آید، ابدی است و در وجدان بشری اثر جاودان می‏‌گذارد.»
«درباره‌‏ی حسین(ع) مطالعه و تجزیه و تحلیل دقیق حوادث [[کربلا]]، به طور کل این حقیقت را نشان می‌‏دهد که حسین(ع) از همان آغاز، نقشه‌‏ی ایجاد انقلاب کامل در وجدان مذهبی مسلمانان را می‌‏کشید. تمام اعمال و کردار حسین(ع) نشان می‌‏دهد که وی کاملا از این حقیقت آگاه بود که پیروزی از طریق قدرت و امکانات نظامی همیشه موقتی است، زیرا قدرت نیرومندتری وجود دارد که بتواند آن را در جریان زمان نابود کند. ولی پیروزی‏‌هایی که از طریق رنج و جانبازی به دست آید، ابدی است و در وجدان بشری اثر جاودان می‏‌گذارد.»