امیر اکبرزاده

نسخهٔ تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰ توسط Faraji (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

امیر اکبرزاده (زاده 1359 در قم) شاعر ایرانی است.

امیر اکبرزاده
Amir akbarzadeh.jpg
زمینهٔ کاری شعر و ادبیات
زادروز 1359
قم
ملیت ایرانی
پیشه مسئول واحد برادران انجمن شعر و قصه استان قم
کتاب‌ها آتش زیر چتر باران، باد پستچی خوبی نیست، پروانه‌های کولی، تو ماه میروی، تمام آدمها یک خواب می‌بینند، چراغ پنجره‌ها روشن است
مدرک تحصیلی متوسطه

آثارویرایش

اشعارویرایش

رباعىویرایش

او منتظر وقت سفر بود، نبود؟ مشتاق گذشتن از خطر بود، نبود؟
تا لحظۀ آخر به خودش فکر نکرد شش ماهه کفن پوش پدر بود، نبود؟


افتاده روى خاک تن دریا به حضرت ابو فاضل(ع)ویرایش

دنبال ردّ پاىِ که مى‌گردد بر خاک‌هاى تب‌زدۀ صحرا؟
دنبال بى‌نشانِ نشان کیست مجنون گمشده؟! نه خودِ لیلا!
افتاده به شماره نفس‌هایش پژمرده است باغ لبان او
افتاده است لرزه به زانویش چیزى نمانده است که او از پا...
با چشم‌هاى مضطربش دارد از عمق زخم حادثه مى‌گوید
از ظهر خشکسالىِ باغى سبز یک عصر قبل از آنکه رسد فردا
دنبال ردّ پاى نگاهش رفت بغضى شکفت گوشۀ چشمانش
آتش زبانه مى‌کشد از سینه‌ش هُرم عطش گرفته گلویش را
پشت سرش هر آنچه که بود و بود هجده گل سپید که قرمز شد
پژمرده است باغ میان خون خشکیده است باغ لب دریا
از باغ مانده دسته گلى پرپر هجده گلى که هدیه به یک تن شد
یک دسته گل به نیّت یک مادر یک دسته گل به خاطر یک زهرا
امّا نگاه او به کجا مى‌رفت تنها به سمت غربت نخلستان؟
آنجا کنار رود چه مى‌خواهد؟ بوى گلى شنیده مگر آنجا؟
بر خاک داغ قدم‌هایش هر گوشه مى‌روند، مگر یابند
نام و نشان گمشده‌اى از عشق تعبیر عاشقانۀ یک معنا
مى‌بیند از دریچۀ چشمى خیس باور ندارد آنچه که مى‌بیند
افتاده قرص ماه میان خون افتاده روى خاک تن دریا
دنبال ردّپاىِ...نمى‌گردد افتاده روى خاک دو دست آب
افتاده روى خاک،کنار مشک دستان آب‌آور یک سقا!


منابعویرایش