نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۸
نوروزعلی فرزند محمّد باقر (12 ه. ق- ه. ق) تاریخ نگار و عالم شیعی ایرانی قرن سیزدهم و اوایل چهاردهم هجری قمری است.
| بسطامی
|
| نام اصلی
|
نوروزعلی
|
| زادروز
|
سال ۱۲۳۷ ه. ق
|
| مرگ
|
سال ۱۳۰۹ ه. ق
|
| جایگاه خاکسپاری
|
گورستان قتلگاه پشت سر امین‌الدّین طبرسی
|
نام(های)
دیگر
|
فاضل بسطامی
|
| کتاب‌ها
|
«امواج البکاء»، «البداء»، «التحفةالحسینیه» و «سفینةالنجاة»
|
زندگینامه
نوروزعلی فرزند محمّدباقر واعظ معروف به فاضل بسطامی به سال ۱۲۳۷ ه. ق متولد شد. او در مشهد مجاور آستان قدس رضوی نزد استادانی درس خواند. بسطامی با اینکه فقیه اصولی بود، در فقه و اصول چندان شهرتی نیافت اما در حدیث از استادان روزگار خویش بود و در تاریخ نیز تتبع فراوان می‌کرد.
منابع، وی را به داشتن فضل بسیار، پرهیزکاری و خوش‌خویی ستوده‌اند. وی به سال ۱۳۰۹ ه. ق درگذشت.[۱] پس از مرگ پیکرش را در گورستان قتلگاه پشت سرِ امین‌الدّین طبرسی به خاک سپردند.
آثار
آثار فاضل بسطامی عبارتند از:
- «امواج البکاء» به فارسی، درباره‌ی دفعات گریه‌های امام حسین(ع) در کربلا و علت‌های آن که در ۱۵ مجلس مرتب گردیده‌است
- «البداء»
- «التحفةالحسینیه» درباره‌ی وقایع کربلا و اسرار شهادت امام حسین(ع) و یارانش که بسطامی در محرم ۱۲۷۱ ه. ق گزیده‌ای از این اثر را فراهم کرد و آن را «الوجیزه» نامید
- «سفینةالنجاة» در شرح منظومه‌ی سیّدمهدی بحرالعلوم و ....
اشعار
| تنی گشت فرسوده از نوک تیر |
|
که دوش نبی بود او را سریر |
| خدنگ خطا، سینه‌ای را درید |
|
که زان سینه شد نور سینا پدید |
| به آن سینه چون تیر دمساز شد |
|
سر تیر با عرش همراز شد |
| ز تیر ستم، سینه‌ای شد فکار |
|
که بُد مخزن سرّ پروردگار |
| کشیدی چو تیر از تن خویش، شاه |
|
پر از خون شدی پیکر مهر و ماه |
| ز بس زخم کاری، تنش شد ز کار |
|
نبی را دل از درد شد سوگوار |
| جوانی که در این کسا داشت جای |
|
که بُد پنجمین حجّت آن کسای |
| چو تنها در آن دشت بی‌یار ماند |
|
بر آن قوم، آیات تطهیر خواند |
| که ماییم ز اهل کسای رسول |
|
نموده است این آیه بر ما نزول |
| منم پنجمین حجّت آن کسا |
|
به بالای من شد امامت رسا |
| منم پنجمین فردِ آن پنج تن |
|
که کردند در آن کسا انجمن |
| شنیدم که در وقت ذبح عظیم |
|
ز غیرت، بُدش چشم حق بین دو نیم |
| یکی جانب خیمه‌ی با شکوه |
|
یکی سویِ آمد شدِ آن گروه |
| نه بر جهاد، امام انام طاقت داشت |
|
نه ذو الجناح دگر تاب استقامت داشت |
| فتاد پرتو خورشید آسمان به زمین |
|
غبار غم ز زمین رفت بر سپهر برین |
| بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد |
|
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد [۲] |
منابع
پی نوشت
- ↑ اعیان‌الشیعه؛ ج ۳، ص ۵۶۷- ۵۶۹.
- ↑ سفینة النجاة.