حاج محمد کریم خان کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
حاج محمد در رثای شهدای | حاج محمد در رثای [[شهدای کربلا]]، «دیوان مراثی» دارد. ترجمه‌ی ابیات از عربی به شعر فارسی، اثر طبع سیّد محمدرضا نواب رضوی، «راضی» است. | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
| class="b" |<span class="beyt"> و مالی من بعد الحسین (ع) مسرة</span> | | class="b" |<span class="beyt"> و مالی من بعد الحسین (ع) مسرة</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">بعد از حسین (ع) نیست مرا شادی و سرور </span> | | class="b" |<span class="beyt">بعد از [[حسین]] (ع) نیست مرا شادی و سرور </span> | ||
|- | |- | ||
| class="b" |<span class="beyt"> و لیس لطیب العیش فی نصیب</span> | | class="b" |<span class="beyt"> و لیس لطیب العیش فی نصیب</span> | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
| class="b" |<span class="beyt"> اساری مجوسٍ فی الأسار نهیب</span> | | class="b" |<span class="beyt"> اساری مجوسٍ فی الأسار نهیب</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">نسوان اهل بیت وز نهیب عدو فکار <ref> دیوان مراثی؛ ص ۱۵۸.</ref> </span> | | class="b" |<span class="beyt">نسوان [[اهل بیت]] وز نهیب عدو فکار <ref> دیوان مراثی؛ ص ۱۵۸.</ref> </span> | ||
|} | |} | ||
<br /> | <br /> | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران متأخر]] | [[رده:شاعران متأخر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۸
حاج محمدکریم خان کرمانی از شاعران ایرانی است.
| حاج محمد کریم خان کرمانی | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | حاج محمد کریم خان کرمانی |
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حاج محمد در رثای شهدای کربلا، «دیوان مراثی» دارد. ترجمه‌ی ابیات از عربی به شعر فارسی، اثر طبع سیّد محمدرضا نواب رضوی، «راضی» است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| انوح کثیبا و العیون نضیب | گریم به حزن و خشک شدم چشم اشکبار | |
| و للقلب من نار الکروب لهیب | وز آتش مصائب، دل را بود شرار | |
| خلیلی قوما خلیانی و کُریتی | خیزید ای دو یار و گذارید با غمم | |
| فلی دون حزنی رنَّه و نحیب | کز بهر من ز غصّه فغانی است آشکار | |
| و مالی من بعد الحسین (ع) مسرة | بعد از حسین (ع) نیست مرا شادی و سرور | |
| و لیس لطیب العیش فی نصیب | دل از صفای زندگیم نیست کامکار | |
| و کیف ارتیاحی و الحسین (ع) مُجدّل | شادان چگونه باشم و در خاک و خون حسین (ع) | |
| و اهلوه منهم مقتل و سلیب | یارانش کشته، عترتش از نهیب خصم زار | |
| رجال، بوادی الطّف صرعی کأنَّهم | مردانی اوفتاده به صحرای طف به خاک | |
| شموس سماء مالُهَّن مغیب | مانند، مهر را و نجویند استتار | |
| نساء علی کور الصعاب کأنّها | بر پشت اشتران چو اسیرانی از مجوس | |
| اساری مجوسٍ فی الأسار نهیب | نسوان اهل بیت وز نهیب عدو فکار [۱] |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ دیوان مراثی؛ ص ۱۵۸.