امام در عینیت جامعه: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان = امام در عینیت جامعه | | عنوان = امام در عینیت جامعه | ||
خط ۳۳: | خط ۳۱: | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }}'''امام در عینیت جامعه'''، کتابی است درباره جنبشها و قیامهای شیعیان که توسط [[محمد رضا حکیمی]] نوشته شده است. | ||
== درباره کتاب == | |||
استاد محمدرضا حکیمی در کتاب امام در عینیت جامعه، دوره 250 ساله زندگی و امامت پیشوایان شیعه تا دوران غیبت را به هشت دوره تقسیم می کند و برای هر یک از این دوره های هشتگانه ویژگی هایی برمی شمارد و در تحلیل هر یک، شباهتها و تفاوتهای آن را با دیگر دوره ها بیان میکند و در چهار بخش به ترتیب: | |||
گفتار نخست- دورههای هشتگانه تربیتی، اجتماعی و سیاسی، در تاریخ زندگانی امامان | |||
گفتار دوم- قیام حسنی و حکومتهای عینی صلح مشروط | |||
گفتار سوم- خلاصهای از متن تاریخ، دربارهی زندگانی حضرت امام حسن مجتبی (ع) | |||
گفتار چهارم- حکمت تدبیر و حکمت شمشیر، و 159 صفحه تنظیم شدهاست. | |||
==چکیده== | ==چکیده== | ||
در بخش اول کتاب در مورد زندگانی پیشوایان شیعه بعد از رحلت پیامبر (ص) که یا از مقام خود دور و برکنار ماندند و یا در انزوا و گرفتاری به سر بردهاند سخن گفتهشده، و آن را به 7 دوره تقسیم کرده که دوره نخست آن از رحلت پیامبر(ص) آغاز و با [[شهادت]] حضرت علی (ع) پایان مییابد. در دورههای بعدی به دوران خلافت امام حسن مجتبی (ع) و بخش عمده دوران [[امام حسین (ع)]] که از پرشورترین دوران درگیریهای انسانی یعنی تولد [[عاشورا]] است، میپردازد. این دوران با خلافت [[یزید]] آغاز و با واقعه [[عاشورا]] و اسارت خاندان پیامبر(ص) و سپس پایان اسارت، خاتمه مییابد. یزید که در دوران خلافت خود، برای [[بیعت]] گرفتن با امام حسین (ع) گفته بود: با حسین (ع) یا سر حسین (ع)، و امام حسین(ع) نیز با شنیدن این سخن بدون کمترین تردید دست به شمشیر برد و به قیام عاشورا دست زد و چون مواضع هر دو طرف روشن بود این قیان بیشتر از 7 ماه به درازا نکشید بنابراین غنای این تجربه انسانی را میتوان در محتوای آن دانست نه طول زمانی آن. و همینطور زندگانی امامان دیگر نیز به صورت دورههایی تقسیم شده که به صورت اجمال در مورد هر دوره توضیحاتی ارائه شدهاست. به طور مثال در دورهی پنجم که موضع اقدامی امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) است به یکی از اهداف این دو امام بزرگور که احیای منابع و ارزشهای جاودان عاشورایی است، اشاره میکند. همچنین در دوره هشتم که دوره حفظ تشییع در دوران غیبت است به منع زیارت و ویران کردن قبر امام حسین (ع) در ایام خلافت هارونالرشید میپردازد. در گفتار دوم کتاب نیز به این موضوع میپردازد که در زمان امام حسن مجتبی (ع) جنگ تدبیر با تدبیر و در زمان امام حسین (ع) جنگ شمشیر با شمشیر بودهاست. چنانچه در گفتار چهارم دلیل قیام عاشورا از طرف امام حسین (ع) را عدم تحمل حکومت معاویه توسط مسلمانان میداند. | |||
== | == آثار دیگری از نویسنده == | ||
منهای فقر، خورشید مغرب، آنجا که خورشید میوزد، انذار، مکتب تفکیک، سرود جهشها، سپیده باران، امام در عینیت جامعه و... از دیگر آثار محمدرضا حکیمی است. | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=522451&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سازمان اسناد رسمی و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران] | |||
[[رده: کتابها]] | [[رده: کتابها]] | ||
[[رده: کتابها در گروه تاریخ]] | [[رده: کتابها در گروه تاریخ]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۳
امام در عینیت جامعه
| |
---|---|
| |
به کوشش | محمدرضا حکیمی |
ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | 1366 |
شابک | 964-430-248-6 |
تعداد صفحات | 159 |
موضوع | حسین بن علی (ع) |
زبان | فارسی |
امام در عینیت جامعه، کتابی است درباره جنبشها و قیامهای شیعیان که توسط محمد رضا حکیمی نوشته شده است.
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
استاد محمدرضا حکیمی در کتاب امام در عینیت جامعه، دوره 250 ساله زندگی و امامت پیشوایان شیعه تا دوران غیبت را به هشت دوره تقسیم می کند و برای هر یک از این دوره های هشتگانه ویژگی هایی برمی شمارد و در تحلیل هر یک، شباهتها و تفاوتهای آن را با دیگر دوره ها بیان میکند و در چهار بخش به ترتیب:
گفتار نخست- دورههای هشتگانه تربیتی، اجتماعی و سیاسی، در تاریخ زندگانی امامان
گفتار دوم- قیام حسنی و حکومتهای عینی صلح مشروط
گفتار سوم- خلاصهای از متن تاریخ، دربارهی زندگانی حضرت امام حسن مجتبی (ع)
گفتار چهارم- حکمت تدبیر و حکمت شمشیر، و 159 صفحه تنظیم شدهاست.
چکیده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در بخش اول کتاب در مورد زندگانی پیشوایان شیعه بعد از رحلت پیامبر (ص) که یا از مقام خود دور و برکنار ماندند و یا در انزوا و گرفتاری به سر بردهاند سخن گفتهشده، و آن را به 7 دوره تقسیم کرده که دوره نخست آن از رحلت پیامبر(ص) آغاز و با شهادت حضرت علی (ع) پایان مییابد. در دورههای بعدی به دوران خلافت امام حسن مجتبی (ع) و بخش عمده دوران امام حسین (ع) که از پرشورترین دوران درگیریهای انسانی یعنی تولد عاشورا است، میپردازد. این دوران با خلافت یزید آغاز و با واقعه عاشورا و اسارت خاندان پیامبر(ص) و سپس پایان اسارت، خاتمه مییابد. یزید که در دوران خلافت خود، برای بیعت گرفتن با امام حسین (ع) گفته بود: با حسین (ع) یا سر حسین (ع)، و امام حسین(ع) نیز با شنیدن این سخن بدون کمترین تردید دست به شمشیر برد و به قیام عاشورا دست زد و چون مواضع هر دو طرف روشن بود این قیان بیشتر از 7 ماه به درازا نکشید بنابراین غنای این تجربه انسانی را میتوان در محتوای آن دانست نه طول زمانی آن. و همینطور زندگانی امامان دیگر نیز به صورت دورههایی تقسیم شده که به صورت اجمال در مورد هر دوره توضیحاتی ارائه شدهاست. به طور مثال در دورهی پنجم که موضع اقدامی امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) است به یکی از اهداف این دو امام بزرگور که احیای منابع و ارزشهای جاودان عاشورایی است، اشاره میکند. همچنین در دوره هشتم که دوره حفظ تشییع در دوران غیبت است به منع زیارت و ویران کردن قبر امام حسین (ع) در ایام خلافت هارونالرشید میپردازد. در گفتار دوم کتاب نیز به این موضوع میپردازد که در زمان امام حسن مجتبی (ع) جنگ تدبیر با تدبیر و در زمان امام حسین (ع) جنگ شمشیر با شمشیر بودهاست. چنانچه در گفتار چهارم دلیل قیام عاشورا از طرف امام حسین (ع) را عدم تحمل حکومت معاویه توسط مسلمانان میداند.
آثار دیگری از نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منهای فقر، خورشید مغرب، آنجا که خورشید میوزد، انذار، مکتب تفکیک، سرود جهشها، سپیده باران، امام در عینیت جامعه و... از دیگر آثار محمدرضا حکیمی است.