Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران نظرات، مدیران رابط کاربری، Moderators، پنهانگران، مدیران
۴٬۰۱۷
ویرایش
سید اشرف الدین حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←زندگینامه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
از شاعران و روزنامه‌نویسان صدر مشروطیت است. وی در سال 1288 ه.ق در شهر رشت تولد یافت و پس از تحصیلات مقدماتی در سال 1300 برای ادامۀ تحصیل روانۀ [[کربلا]] شد. پس از پنج سال اقامت در آن سامان به رشت بازگشت و در آنجا روزنامۀ نسیم شمال را منتشر کرد. پس از برقراری مشروطه به تهران آمد و روزنامۀ نسیم شمال در تهران منتشر کرد. | از شاعران و روزنامه‌نویسان صدر مشروطیت است. وی در سال 1288 ه.ق در شهر رشت تولد یافت و پس از تحصیلات مقدماتی در سال 1300 برای ادامۀ تحصیل روانۀ [[کربلا]] شد. پس از پنج سال اقامت در آن سامان به رشت بازگشت و در آنجا روزنامۀ نسیم شمال را منتشر کرد. پس از برقراری مشروطه به تهران آمد و روزنامۀ نسیم شمال در تهران منتشر کرد. | ||
سیداشرف‌الدین حسینی در زمرۀ نخستین شاعرانی است که در عهد مشروطه به زبان مردم و از زبان تودۀ مردم محروم شعر می‌سرود. او به دلیل مبارزه با حکومت وقت زندگی پریشانی داشت و اغلب مجبور به فرار و زندگی در خفا بود. در اواخر عمر به او نسبت دیوانگی دادند و او را به دارالمجانین بردند. سرانجام در سال 1313 ه. | سیداشرف‌الدین حسینی در زمرۀ نخستین شاعرانی است که در عهد مشروطه به زبان مردم و از زبان تودۀ مردم محروم شعر می‌سرود. او به دلیل مبارزه با حکومت وقت زندگی پریشانی داشت و اغلب مجبور به فرار و زندگی در خفا بود. در اواخر عمر به او نسبت دیوانگی دادند و او را به دارالمجانین بردند. سرانجام در سال 1313 ه.ق در نهایت تنگ‌دستی و پریشانی در دارالمجانین درگذشت. | ||
سیداشرف‌الدین حسینی قصیده‌ای در مدح و ستایش [[حضرت اباعبدالله الحسین]] سروده است. این قصیده با حمد و ستایش حضرت حق آغاز شده است. | سیداشرف‌الدین حسینی قصیده‌ای در مدح و ستایش [[حضرت اباعبدالله الحسین]] سروده است. این قصیده با حمد و ستایش حضرت حق آغاز شده است. | ||
==کتاب شناسی== | ==کتاب شناسی== | ||
* دیوان کامل نسیم شمال. سید اشرف الدین حسینی. به تصحیح محمد بهشتی. تهران: مطبوعات حسینی. 1370. | * دیوان کامل نسیم شمال. سید اشرف الدین حسینی. به تصحیح محمد بهشتی. تهران: مطبوعات حسینی. 1370. | ||