۹٬۵۴۶
ویرایش
بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
پژوهشی دقیق و مستند دربارهٔ مذهب قاتلان و دشمنان [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] است. این پژوهش نخست در قالب مقاله‌ای به چاپ رسید و سپس با اضافاتی تحت عنوان جریان‌شناسی فکری معارضان قیام کربلا منتشر شد (چاپ اول: قم، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزهٔ علمیه، ۱۳۸۲)، و اکنون با اصلاحات و اضافاتی فراوان، بازنویسی شده است. | پژوهشی دقیق و مستند دربارهٔ مذهب قاتلان و دشمنان [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] است. این پژوهش نخست در قالب مقاله‌ای به چاپ رسید و سپس با اضافاتی تحت عنوان جریان‌شناسی فکری معارضان قیام کربلا منتشر شد (چاپ اول: قم، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزهٔ علمیه، ۱۳۸۲)، و اکنون با اصلاحات و اضافاتی فراوان، بازنویسی شده است. | ||
کتاب مزبور در ردّ این شبهه و شایعه که امام حسین (ع) را شیعیانش کشتند، و به عبارت دیگر مسبّبان و عاملان قتل آن حضرت شیعیان کوفه بودند، نوشته شده است. در پیش‌گفتار نویسنده، ضمن مردود شمردن این شبهه، آمده است: «کتاب حاضر در صدد بیان این مطلب است که آنان که در کوفه مقابل قیام مسلم ایستادند و در کربلا سپاه [[عمر بن سعد]] را تشکیل دادند، دارای تفکر عثمانی بوده‌اند و کوفی بودن مساوی شیعه بودن، مغالطه‌ای بیش نیست. بدیهی است که این به معنای حاکمیت تفکر عثمانی بر کل شهر کوفه نیست و حتی انکار اکثریت شیعیان در برابر اقلیت عثمانی مذهبان نیست و چنین ادّعایی هم نشده است. اما معتقدیم همین اقلیت عثمانی با پشتوانهٔ قدرت زیاد و مدیریت فعال توانست با بسیج نیروهای خود در کوفه و البته استفادهٔ ابزاری از اراذل و اوباش شهر، در برابر اکثریت بایستد و آنان را شکست دهد» (ص | کتاب مزبور در ردّ این شبهه و شایعه که امام حسین (ع) را شیعیانش کشتند، و به عبارت دیگر مسبّبان و عاملان قتل آن حضرت شیعیان کوفه بودند، نوشته شده است. در پیش‌گفتار نویسنده، ضمن مردود شمردن این شبهه، آمده است: «کتاب حاضر در صدد بیان این مطلب است که آنان که در کوفه مقابل قیام مسلم ایستادند و در کربلا سپاه [[عمر بن سعد]] را تشکیل دادند، دارای تفکر عثمانی بوده‌اند و کوفی بودن مساوی شیعه بودن، مغالطه‌ای بیش نیست. بدیهی است که این به معنای حاکمیت تفکر عثمانی بر کل شهر کوفه نیست و حتی انکار اکثریت شیعیان در برابر اقلیت عثمانی مذهبان نیست و چنین ادّعایی هم نشده است. اما معتقدیم همین اقلیت عثمانی با پشتوانهٔ قدرت زیاد و مدیریت فعال توانست با بسیج نیروهای خود در کوفه و البته استفادهٔ ابزاری از اراذل و اوباش شهر، در برابر اکثریت بایستد و آنان را شکست دهد» (ص ۱۵). | ||
نویسنده با ارائهٔ دلایل و قرائن متعددی، از جمله با استناد به نمادها و شعارهای عثمانی در سپاه مقابل امام حسین، ثابت کرده است که ایشان عثمانی مذهب بودند و کوفی بودنشان هیچ تعارضی با عثمانی بودنشان ندارد. در بحثی ذیل عنوان «آشنایی با عثمانی مذهبان نقش‌آفرین در حادثهٔ کربلا»، 36 تن از این عدّه شناسانده شده‌اند (ص 86-115). | نویسنده با ارائهٔ دلایل و قرائن متعددی، از جمله با استناد به نمادها و شعارهای عثمانی در سپاه مقابل امام حسین، ثابت کرده است که ایشان عثمانی مذهب بودند و کوفی بودنشان هیچ تعارضی با عثمانی بودنشان ندارد. در بحثی ذیل عنوان «آشنایی با عثمانی مذهبان نقش‌آفرین در حادثهٔ کربلا»، 36 تن از این عدّه شناسانده شده‌اند (ص 86-115). | ||