عمرو بن عبدالله جندعی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌،''' از قبیله جندع و از تیره همدان که از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصل بود. بنی‌ جندع را از فرزندان مالک بن ذی‌ بارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیران بن نوف بن همدان دانسته‌اند. او ساکن کوفه بود. عمرو مردی شجاع، فداکار و پاک‌باز و سوارکاری رزم‌آزموده بود.<ref>- ر.ک : تنقیح المقال، ج2، ص333؛ ؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص122؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص80؛ بحار الانوار، ج45، ص73؛ اقبال الاعمال، ج3، ص80؛ انصار الحسین (ع)، ص116؛ منتهی الآمال، ص417؛ معجم رجال الحدیث، ج14، ص112.</ref> او از یاران امام حسین (ع) بود.  
'''عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌،''' از قبیله جندع و از تیره همدان که از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصل بود. بنی‌ جندع را از فرزندان مالک بن ذی‌ بارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیران بن نوف بن همدان دانسته‌اند. او ساکن کوفه بود. عمرو مردی شجاع، فداکار و پاک‌باز و سوارکاری رزم‌آزموده بود.<ref>- ر.ک : تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص333؛ ؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص122؛ 5. 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص80؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص80؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص116؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ص417؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج14، ص112.</ref> او از یاران امام حسین (ع) بود.  


{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
خط ۳۵: خط ۳۵:


==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
مامقانی و سماوی معتقدند که عمرو روز نهم محرم به امام حسین (ع) پیوست و در صبح عاشورا و پس از نبردی مخلصانه، دلاورانه و پرشور به دلیل ضربه‌ای که بر سرش اصابت کرد، بیهوش شد و به زمین افتاد. اهل قبیله و اقوامش او را از میدان بیرون بردند و یک سال بعد درگذشت.<ref>- تنقیح المقال، ج2، ص317؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص197.</ref> اما ابن شهر آشوب معتقد است که عمرو در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیده است.<ref>- مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص122.</ref> آیت‌الله خویی نیز این نظریه را انتخاب کرده است.<ref>- معجم رجال الحدیث، ج9، ص190.</ref> به هر تقدیر ایشان از شهدای کربلا است.
مامقانی و سماوی معتقدند که عمرو روز نهم محرم به امام حسین (ع) پیوست و در صبح عاشورا و پس از نبردی مخلصانه، دلاورانه و پرشور به دلیل ضربه‌ای که بر سرش اصابت کرد، بیهوش شد و به زمین افتاد. اهل قبیله و اقوامش او را از میدان بیرون بردند و یک سال بعد درگذشت.<ref>- تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص317؛ 5. 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص197.</ref> اما ابن شهر آشوب معتقد است که عمرو در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیده است.<ref>- مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص122.</ref> آیت‌الله خویی نیز این نظریه را انتخاب کرده است.<ref>- معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج9، ص190.</ref> به هر تقدیر ایشان از شهدای کربلا است.


در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانِی السَّلامُ عَلَی المُرَتَّثِ اَو المُرَتَّبِ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِاللهِ الجُندُعی“
در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانِی السَّلامُ عَلَی المُرَتَّثِ اَو المُرَتَّبِ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِاللهِ الجُندُعی“
۵۵۵

ویرایش

منوی ناوبری