۳٬۴۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==اولین بند از ترکیب 114 بندى== | {{شعر}} | ||
{{ب| بیمار کربلا به تن از تب، توان نداشت|تاب تن از کجا؟ که توان بر فغان نداشت }} | |||
{{ب| گر تشنگی ز پا نفکندش غریب نیست|آب آنقدر که دست بشوید ز جان نداشت }} | |||
{{ب| در کربلا کشید بلایی که پیش وهم|عرش عظیم طاقت نیمی از آن نداشت }} | |||
{{ب| ز آمد شدِ غم اسرا در سرای دل|جایی برای حسرت آن کشتگان نداشت }} | |||
{{ب| در دشت فتنهخیز که زان سروران، تنی|جز زیر تیغ و سایهی خنجر امان نداشت }} | |||
{{ب| این صید هم که ماند نه از باب رحم بود|دیگر سپهر، تیر جفا در کمان نداشت }} | |||
{{ب| یا کور شد جهان که نشانی ازو ندید|یا کاست او چنان که ز هستی نشان نداشت }} | |||
{{ب| از دوستانش آن همه یاری یقین نبود|وز دشمنان هم این همه خواری گمان نداشت }} | |||
{{ب| از بهر دوستان وطن غیر داغ و درد|میرفت سوی یثرب و هیچ ارمغان نداشت }} | |||
{{ب| تا شام هم ز کوفه در آن آفتاب گرم|جز سایهی سر شهدا سایبان نداشت }} | |||
{{ب| از یک شرار آه، چرا چرخ را نسوخت|در سینه آتش غم خود گر نهان نداشت؟ }} | |||
{{ب| وز یک قطار اشک چرا خاک را نشست|گر آستین به دیدهی گوهرفشان نداشت؟ <ref> برگرفته از مجموعه مراثی صفایی جندقی که به سال 1315 ه. ش به وسیلهی اسداله محبون جندقی چاپ شده است.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
===اولین بند از ترکیب 114 بندى=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
1 | 1 |
ویرایش