زید بن‌ رقاد جنبی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی ‏مَطاع انماری از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد بود.<ref>- بحار الانوار، ج45، ص24.</ref> او آخرین اصحاب امام حسین (ع) بود که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام به شهادت رسید.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص444.</ref> سوید که در جنگ از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاده و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد، وقتی‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زنند که‌ حسین‌ کشته‌ شد، از شنیدن‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا اینکه به‌ دست عزرة بن بطان تغلبی و زید بن رقاد جنبی به شهادت رسید.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص402-403. قس طبری، تاریخ طبری، ج5، ص453 عروة بن بطار تغلبی.  </ref>
سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی ‏مَطاع انماری از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد بود.<ref>- بحار الانوار، ج45، ص24.</ref> او آخرین اصحاب امام حسین (ع) بود که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام به شهادت رسید.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص444.</ref> سوید که در جنگ از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاده و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد، وقتی‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زنند که‌ حسین‌ کشته‌ شد، از شنیدن‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا اینکه به‌ دست عزرة بن بطان تغلبی و زید بن رقاد جنبی به شهادت رسید.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص402-403. قس طبری، تاریخ طبری، ج5، ص453 عروة بن بطار تغلبی.  </ref>
==مرگ==
==مرگ==
در زمان قیام مختار ثقفی، زید بن رقاد هنگام دستگیری در مقابل مأموران مختار به فرماندهی عبدالله‏ بن ‏کامل مقاومت می‏‌کرد. عبدالله‏ بن کامل به افرادش دستور داد او را با شمشیر و نیزه نزنید، لیکن او را تیرباران و سنگ‏باران کنید. آنان دستور را انجام دادند تا نقش بر زمین شد. آنگاه عبدالله‏ بن ‏کامل دستور داد او را زنده زنده در آتش افکندند.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص408؛ تاریخ طبری، ج6، ص64.  </ref>
در زمان قیام مختار ثقفی، زید بن رقاد هنگام دستگیری در مقابل مأموران مختار، به فرماندهی عبدالله‏ بن ‏کامل، مقاومت می‏‌کرد. عبدالله‏ بن کامل به افرادش دستور داد او را با شمشیر و نیزه نزنید، لیکن او را تیرباران و سنگ‏باران کنید. آنان دستور را انجام دادند تا نقش بر زمین شد. آنگاه عبدالله‏ بن ‏کامل دستور داد او را زنده زنده در آتش افکندند.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص408؛ تاریخ طبری، ج6، ص64.  </ref>
 
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 199-200.
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 199-200.
۱۰٬۰۷۲

ویرایش

منوی ناوبری