نعمان بن بشیر
نعمان بن بشیر در ایّامى که مسلم بن عقیل، به نمایندگى از سوى سیدالشهدا(ع) به کوفه آمده و به نفع آن حضرت بیعت مىگرفت، والى کوفه بود.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نعمان بن بشیر در ابتدا ساکن شام بود. او از قبیلۀ خزرج و از انصار بود. مادر او عمره دختر رواحه (خواهر عبدالله بن رواحه) بود. نعمان از سوى معاویه ولایت کوفه را بر عهده گرفت و سپس یزید هم او را در همان منصب ابقاء کرد. [۱]
وى خطیب و شاعر بود.در جنگ صفّین از سپاه معاویه به شمار مىآمد. سپس قاضى دمشق شد. آنگاه از سوى معاویه به ولایت یمن گماشته شد. از آن پس ۹ ماه هم والى کوفه گشت. [۲]
نعمان در نهضت مسلم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نهضت مسلم بن عقیل و هوادارانش در کوفه چون اوج و قدرت گرفت، عبدالله بن مسلم که از هواداران بنى امیّه بود، نسبت به سهل انگارى نعمان در قضیّۀ مسلم بن عقیل انتقاد کرد و گزارش به یزید داد و درخواست کرد که براى کوفه مرد مقتدرترى بفرستد.
یزید هم به پیشنهاد مشاور مسیحى خود، سرجون، عبیدالله بن زیاد را به ولایت کوفه منصوب کرد و به وى فرمان سختگیرى و شدّت عمل داد و بدین صورت، نعمان بن بشیر از کوفه عزل شد. تا دوران حکومت مروان بن حکم نیز زنده بود و والى حمص گشت ولى بعلّت بروز اغتشاشاتى که به فتنۀ ابن زبیر معروف است، اهل حمص او را پذیرا نشدند، از آنجا گریخت، مردم تعقیبش کرده او را کشتند. این حادثه در سال ۶۵ هجرى بود.[۳] وى در آن هنگام 64 سال داشت.[۴]