کمکى رفتن
در عرف رایج هیئتهاى عزادارى،براى باشکوهتر برگزار شدن مراسم،گاهى افراد یک تکیه یا هیئت به کمک یکدیگر مى‌رفتند و با هم عزادارى مى‌کردند و نوبت بعد،آنان به کمک اینها مى‌رفتند.این دسته‌هاى کمکى با توافق و اعلام قبلى سران هیئتها به دیدار هم مى‌رفتند.هنگام استقبال و بدرقۀ دسته‌هاى عزادار که به کمک مى‌آمدند،اشعار و نوحه‌هاى خاصّى مى‌خواندند که نشان سپاس از آنان و درخواست قبولى عزادارى از سوى خداوند بود.این سنّت، الهام‌بخش روح تعاون و یارى در راه گرامیداشت مراسم عزادارى است و تلاش در رونق بخشیدن به دستگاه ابا عبد اللّه«ع»را به پیروان راهش درس مى‌دهد.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 373.