عثمان بن‌ خالد جهنی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «عثمان‌بن ‌خالدبن اسیر(اسید) دهمانی از قبیله جُهَینه، یکی از سربازان عمربن س...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عثمان‌بن ‌خالدبن اسیر(اسید) دهمانی از قبیله جُهَینه، یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.  
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
| تصویر        =
| توضیح تصویر  =
| نام کامل    =عُثْمان بن خالد بن اُسَیْر دُهْمانی جُهَنی
| کنیه        =
| لقب          =
| زادروز/زادگاه =
| محل زندگی    =
| نسب/قبیله    =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ و مکان درگذشت=
| نحوه درگذشت=
| مدفن =
| اقدامات =
| انگیزه    =
| نقش‌های برجسته    =از قاتلان عبدالرحمن‌ بن عقیل و عبدالله‏ بن‌ عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع)
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =
}}'''عُثْمان بن خالد بن اُسَیْر دُهْمانی جُهَنی،''' از قبیله جُهَینه، یکی از سربازان [[عمر بن‌ سعد|عمربن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.  


==نقش در واقعه کربلا==
عثمان‌ بن ‌خالد از قاتلان [[عبدالرحمن‌ بن‌ عقیل‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع‌)|عبدالرحمن‌ بن عقیل]] و [[عبدالله بن‌ مسلم بن عقیل|عبدالله‏ بن‌ عقیل]]، پسر عموهای [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] بود. او پس از کشتن آن ‏دو سلاح و لباس عبدالرحمن‌ بن عقیل را هم غارت کرد.<ref>- الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۴۰۶؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج۴، ص۱۰۵؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲؛ العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ شمسی.، ج۳، ص۳۴؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۵۰. </ref>
==مرگ==
به دستور [[مختار ثقفى|مختار]]، عثمان‌ بن ‌خالد را دستگیر کردند، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۷، ج۶، ص۵۹؛مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲،۷۴ . </ref>
==منبع==


عثمان‌بن ‌خالد از قاتلان عبدالرحمن‌بن عقیل و عبدالله‏بن‌ عقیل، پسر عموهای امام حسین(ع) بود.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۰۷-۲۰۸.]


==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا


عبدالرحمن‏بن‌ عقیل پس از کشتن و مجروح کردن تنی چند به محاصره سپاه کوفه در آمد و توسط‌ عثمان‏بن‌ خالد جهنی و بشربن حوط قابضی به‌ شهادت‌ رسید،<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، ج3، ص406؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص34؛ انصار الحسین، ص150. </ref> اگر چه در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل او عمربن خالدبن اسد جُهَنی ذکر شده است.
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]


|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child


عبدالله‏بن‌ عقیل نیز بعد از نبردی دلاورنه، توسط‌ عثمان‏بن‌ خالد و مردی‌ از قبیله‌ همدان‌ کشته شد.<ref>- مقاتل الطالبیین، ص61.</ref> عثمان‏بن خالد پس از کشتن آن‏دو سلاح و لباس عبدالرحمن‌بن عقیل را هم غارت کرد.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، ج3، ص406؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص34؛ انصار الحسین، ص150. </ref>
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]


|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]


به دستور مختار عثمان‌بن ‌خالد را گرفته، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص447، ج6، ص59؛ مقاتل الطالبیین، ص96؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92،74 . </ref>
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]


 
|group4 = حاملان سر امام
==منبع==
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
 
}}
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 207-208.
|group5 = سایر
 
|list5 = [[حفص بن عمر]]
==پی نوشت==
}}
[[رده: تاریخ]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۷

عُثْمان بن خالد بن اُسَیْر دُهْمانی جُهَنی، از قبیله جُهَینه، یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مشخصات فردی
نام کامل عُثْمان بن خالد بن اُسَیْر دُهْمانی جُهَنی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته از قاتلان عبدالرحمن‌ بن عقیل و عبدالله‏ بن‌ عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع)

نقش در واقعه کربلاویرایش

عثمان‌ بن ‌خالد از قاتلان عبدالرحمن‌ بن عقیل و عبدالله‏ بن‌ عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع) بود. او پس از کشتن آن ‏دو سلاح و لباس عبدالرحمن‌ بن عقیل را هم غارت کرد.[۱]

مرگویرایش

به دستور مختار، عثمان‌ بن ‌خالد را دستگیر کردند، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.[۲]

منبعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. - الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۴۰۶؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج۴، ص۱۰۵؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲؛ العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ شمسی.، ج۳، ص۳۴؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۵۰.
  2. - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۷، ج۶، ص۵۹؛مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲،۷۴ .