حزنى بروجردى: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''حزنی بروجردی''' (م ۱۲۹۶ ه. ق) شاعر سده سیزدهم بود.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = حُزنى بروجردى | | نام = حُزنى بروجردى | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = ملا ابراهیم بروجردی | | نام اصلی = ملا ابراهیم بروجردی | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = شعر و ادبیات | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| والدین = ملا محمد على از شعراى دوره ناصرى | | والدین = ملا محمد على از شعراى دوره ناصرى | ||
| تاریخ مرگ = | | تاریخ مرگ =۱۲۹۶ ه. ق | ||
| محل مرگ = | | محل مرگ = | ||
| علت مرگ = | | علت مرگ = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|فیلم‌نامه‌ها = | |فیلم‌نامه‌ها = | ||
|دیوان اشعار = | |دیوان اشعار = | ||
|تخلص = | |تخلص =حزنى | ||
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | |فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | ||
| همسر = | | همسر = | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
ملا ابراهیم متخلص «حزنى»، فرزند ملا محمدعلى از شعراى دوره ناصرى بود. | |||
== | ==آثار== | ||
از | حزنی بروجردی در سبک عراقى شعر مى‌سروده‌است. او را باید از شاعران پیشگام در سرودن اشعار عاشورایی با «قرائت عرفانى» در زبان فارسى دانست. همچنین [[صفى اصفهانى]] در زبدةالاسرار خود و عمان سامانى در گنجینةالاسرار خود به تبین عرفانى حادثه [[کربلا]] پرداخته‌است. او پیرو تفکری است که باید ریشه حادثه [[عاشورا]] را در «عالم ذر» جستجو کرد. | ||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| ساز کرد اندر بدن آلات جنگ | بهر جانبازى کمر را بست تنگ }} | {{ب| ساز کرد اندر بدن آلات جنگ | بهر جانبازى کمر را بست تنگ }} | ||
| خط ۸۵: | خط ۶۷: | ||
{{ب| بود ظاهر در بر و دوشش کمان | همچو قوس اللّه اندر آسمان }} | {{ب| بود ظاهر در بر و دوشش کمان | همچو قوس اللّه اندر آسمان }} | ||
{{ب| ذو الجناح عشق را بنهاد زین | تنگ بربستش ز زلف حور عین }} | {{ب| [[ذوالجناح|ذو الجناح]] عشق را بنهاد زین | تنگ بربستش ز زلف حور عین }} | ||
{{ب| موسى‌یى بر طور سینا شد عیان | یا چو نور کردگار لم یزل }} | {{ب| موسى‌یى بر طور سینا شد عیان | یا چو نور کردگار لم یزل }} | ||
| خط ۹۳: | خط ۷۵: | ||
{{ب| فاش گویم: شد عیان بى‌پرده یار | سرِّ «کنتُ کنز» گردید آشکار }} | {{ب| فاش گویم: شد عیان بى‌پرده یار | سرِّ «کنتُ کنز» گردید آشکار }} | ||
{{ب| زمرۀ سبّوحیان از خود خجل | جمله | {{ب| زمرۀ سبّوحیان از خود خجل | جمله از «نحن نُسبِّح» منفعل }} | ||
{{ب| گشت سرّ «انّى اعلم» آشکار | کشف «ما لا تعلمون» از کردگار }} | {{ب| گشت سرّ «انّى اعلم» آشکار | کشف «ما لا تعلمون» از کردگار }} | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۸۷: | ||
{{ب| رفته از سر هوش و از دل‌شان قرار | کاین چه شورست و چه عشق است و چه کار؟ }} | {{ب| رفته از سر هوش و از دل‌شان قرار | کاین چه شورست و چه عشق است و چه کار؟ }} | ||
{{ب| جذبه شوق ملاقات اله | مى‌کشیدش تا میان قتلگاه <ref>''دامنه تاثیر آثار | {{ب| جذبه شوق ملاقات اله | مى‌کشیدش تا میان قتلگاه<ref>''دامنه تاثیر آثار عاشورایى. همان، ص ۲۳۸ و ۲۳۹.''</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* '' | |||
*''[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ۱، ص ۳۱۹-۳۲۱.]]'' | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]] | |||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | |||
[[رده:شاعران ایرانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲
حزنی بروجردی (م ۱۲۹۶ ه. ق) شاعر سده سیزدهم بود.
| حُزنى بروجردى | |
|---|---|
| نام اصلی | ملا ابراهیم بروجردی |
| زمینهٔ کاری | شعر و ادبیات |
| پدر و مادر | ملا محمد على از شعراى دوره ناصرى |
| مرگ | ۱۲۹۶ ه. ق |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | شاعر |
| سبک نوشتاری | سبک عراقى |
| تخلص | حزنى |
زندگینامهویرایش
ملا ابراهیم متخلص «حزنى»، فرزند ملا محمدعلى از شعراى دوره ناصرى بود.
آثارویرایش
حزنی بروجردی در سبک عراقى شعر مى‌سروده‌است. او را باید از شاعران پیشگام در سرودن اشعار عاشورایی با «قرائت عرفانى» در زبان فارسى دانست. همچنین صفى اصفهانى در زبدةالاسرار خود و عمان سامانى در گنجینةالاسرار خود به تبین عرفانى حادثه کربلا پرداخته‌است. او پیرو تفکری است که باید ریشه حادثه عاشورا را در «عالم ذر» جستجو کرد.
اشعارویرایش
| ساز کرد اندر بدن آلات جنگ | بهر جانبازى کمر را بست تنگ | |
| شعله‌آسا بر میانش ذو الفقار | آفتابى بود در نصف النهار | |
| بود شمشیرش عیان بر شکل «لا» | آیتى بود آن به نفى ماسوا | |
| جوشنش از حلقه گیسوى حور | ظاهر از هر حلقه‌اش صوت زبور | |
| بر کفش از شاخه طوبى سنان | جسم سوز و چشم دوز و جان ستان | |
| بود ظاهر در بر و دوشش کمان | همچو قوس اللّه اندر آسمان | |
| ذو الجناح عشق را بنهاد زین | تنگ بربستش ز زلف حور عین | |
| موسى‌یى بر طور سینا شد عیان | یا چو نور کردگار لم یزل | |
| یا که نور کردگار لم یزل | در تجلى گشت باز اندر جبل | |
| فاش گویم: شد عیان بى‌پرده یار | سرِّ «کنتُ کنز» گردید آشکار | |
| زمرۀ سبّوحیان از خود خجل | جمله از «نحن نُسبِّح» منفعل | |
| گشت سرّ «انّى اعلم» آشکار | کشف «ما لا تعلمون» از کردگار | |
| جمله اندر قول «لا علم لنا» | «ربّنا الاّ بما علّمتنا» | |
| عرشیان را سر به زیر پر همه | فرشیان را لرزه بر پیکر همه | |
| انبیا سرگرم از سوداى او | اولیا لا گشته از الاّى او | |
| رفته از سر هوش و از دل‌شان قرار | کاین چه شورست و چه عشق است و چه کار؟ | |
| جذبه شوق ملاقات اله | مى‌کشیدش تا میان قتلگاه[۱] |
منابعویرایش
پی نوشتویرایش
- ↑ دامنه تاثیر آثار عاشورایى. همان، ص ۲۳۸ و ۲۳۹.