جویا تبریزی
جویای تبریزی از شعرای ایرانی است که در رثای اهل بیت اشعاری سروده است.
| جویای تبریزی | |
|---|---|
| نام اصلی | میرزا دارابیک |
| مرگ | 1110 یا 1118 قمری |
| آثار | دیوان اشعار |
زندگینامهویرایش
میرزا دارا یا میرزا دارا بیک در کشمیر به دنیا آمد و در تبریز نشو و نما یافت و به سال 1110 یا 1118 ه.ق درگذشت. جویا تبریزی از چهره‌های نامدار در سبک هندی است. او از مهم‌ترین شاگردان صائب تبریزی به شمار می‌آید.
آثارویرایش
دیوان اشعارویرایش
دیوانش مشتمل بر یک دیباچۀ نثر و رباعیات و قصاید و غزلیات و چند مثنوی کوچک است. در دیوان وی، قصاید بلندی با مضامین نو و تصویرهای شگرف در ستایش اهل بیت عصمت و طهارت(ع) یافت می‌شود. از وی چند قصیده بلند و شیوا در مدح و منقبت حضرت سیدالشهدا (ع) موجود است که دارای مفاهیم بلند ارزشی است.