سید ابراهیم عطار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سید ابراهیم عطار | |
---|---|
زادروز | بغداد |
مرگ | ماه شعبان سال 1230 ه. ق |
محل زندگی | بغداد |
پیشه | شاعر |
سیّد ابراهیم بن محمّد بن علی بن سیف الدین، از امرای مکّه بوده است. نسب او از جهت پدر به امام حسن مجتبی (ع) و از جهت مادر به امام حسین (ع) میرسد و از مشهورترین علمای شاعر بود.
وی در بغداد متولّد شده و در آنجا تحت تربیت پدر خود که از علما بوده، پرورش یافته است.
او در ماه شعبان سال 1230 ه. ق وفات یافته است. [۱]
1- صدر یرضض بالخیول و إنّهکنز العلوم و عیبة الأسرار
2- یا منیة الکرّار بل یا مهجة المختار بل یا صفوة الجبّار
3- صلّی الإله علیکم و احلّکمدار السلام فنعم عقبی الدار [۲]
1- سینهای که در زیر سم اسبها لگد مال شده گنجینهی دانشها و صندوق اسرار بود.
2- ای آرزوی حیدر کرّار و ای پارهی قلب محمّد مختار، تو برگزیدهی خداوند جبّار هستی.
3- تا دنیا باقی است سلام و درود خداوند بر شما باد.
منابع
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 495.