قیس بن هیثم
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قیس مدتی کارگزار عثمان در خراسان بود.[۱] به هنگام کمک خواستن عثمان از اهل بصره، قیس برخاست و مردم را به یاری او تشویق کرد. مردم به یاری او شتافتند ولی با دریافت خبر قتل او بازگشتند.[۲]
قیس بن هیثم به سال 66 قمری فرمانده جنگجویان عبدالله بن زبیر علیه سپاه مختار بود و در سال 67 ق. در جنگ با مختار با مصعب بن زبیر همراه شد و فرماندهی نیروها را بر عهده داشت. گویا به همراه یاران مصعب در مصاف با عبدالملک بی مروان کشته شد.[۳]
نقشهای حکومتی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قیس در روزگار معاویه برای عبدالله بن عامر سرپرست پاسبانان بصره بود. سپس عبدالله مدت دو سال او را والی خراسان کرد ولی پس از آن وی را عزل کرد[۴] و به زندان افکند.[۱] آنگاه با وساطت مادرش که خواهر عبدالله بود، از زندان آزاد شد. قیس بار دیگر مورد توجه عبدالله قرار گرفت و در بصره فرمانروایی یافت. چون معاویه در سال 45 قمری زیاد بن سمیه را بر بصره گماشت، قیس بن هیثم والی مردروذ، فاریاب و طالقان شد و مدتی را در آن سامان فرمانروایی کرد و سپس به بصره آمد.
عدم همراهی با امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قیس بن هیثم به عنوان یکی از سران بصره نامه دعوت امام حسین(ع) را از یکی سفیران آن حضرت، سلیمان بن رزین دریافت کرد،[۵] اما به این دعوت پاسخ نداد.