زیارت ناحیه مقدسه

زیارتنامه‌اى است که به امام زمان«ع»نسبت داده شده و شیخ طوسى با سندهاى خود آن را روایت کرده است.به این صورت که در سال 252 هجرى از ناحیۀ مقدس حضرت حجت«عج»این روایت به دست شیخ محمد بن غالب اصفهانى صادر شده است.متن زیارت،خطاب به سید الشهدا و شهداى کربلاست و نام یکایک آنان،اغلب با ذکر اوصاف و خصوصیاتشان و نیز اسامى قاتلان آن شهدا در آن آمده است.آغاز زیارت،اینگونه است:«السّلام علیک یا اوّل قتیل من نسل خیر سلیل...».متن زیارت،در کتاب اقبال سیّد بن طاووس،ص 573 و نیز در بحار الأنوار،ج 98،ص 269 نقل شده است.زیارت رجبیّه نیز مشتمل بر اسماء شهداست که در بحار(ج 98،ص 340)ذکر شده است.در این زیارت، به برخى حوادث پس از شهادت امام حسین«ع»و اوضاع کربلا و اهل بیت و ذو الجناح و سراسیمه شدن عترت پیغمبر در آن صحرا نیز اشاره شده است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 210.