یزید بن ثبیط عبدی
یزید بن ثُبیط (نبیط)، از شهیدان کربلا است که به همراه دو پسرش یه یاری امام حسین(ع) شتافت.
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | یزید بن ثُبیط (نبیط) |
| محل زندگی | بصره |
| نقش های برجسته | از اصحاب امام حسین (ع) |
زندگینامهویرایش
از اهالی بصره و از طایفه عبدی منسوب به عبدالقیس از اعراب عدنانی است. یزید از دوستداران امام علی (ع) و از شیعیان او بود. وی مردی ادیب و مسلط به علم نحو بود و از شاگردان ابوالاسود دوئلی به شمار می‌آمد. یزید درخانه ماریه دختر منقذ عبدی از نامه امام حسین (ع) به سران بصره توسط سلیمان بن رزین آگاه شد و آنجا در یاری امام حسین (ع) سخنانی بیان کرد و مردم را به پیوستن به امام حسین (ع) فراخواند. چون بر تعلل حاضران در پیوستن به امام حسین (ع) پی برد، بر آن شد تا به سوی امام حسین (ع) حرکت کند.
نقش در واقعه کربلاویرایش
وی ده پسر داشت، اما فقط دو فرزندش عبدالله و عبیدالله و افرادی چون عامر بن مسلم عبدی و غلامش سالم بن ابو الجعد، سیف بن مالک عبدی و ادهم بن امیه عبدی به او پاسخ مثبت دادند. آنان علی‌رغم مراقبت‌های شدیدی که اعمال می‌شد، بصره را ترک کرده و سپس همگی به سمت مکه حرکت کردند تا به امام حسین (ع) برسند. در روز هشتم ذی‌الحجه در ابطح، قبل از خروج امام حسین (ع) از مکه به او رسیدند و تا کربلا امام حسین (ع) را همراهی کردند. [۱] گفته‌اند در ابطح امام حسین (ع) خود به استقبال آنان آمد. آنان گزارشی از وضعیت عمومی بصره را به اطلاع امام حسین (ع) رساندند. [۲]
شهادت در کربلاویرایش
یزید پس از شهادت دو فرزندش، در جنگی تن به تن به شهادت رسید. [۳] او به هنگام شهادت ۵۰ سال سن داشت. [۴] نام او و دو فرزندش در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه آمده است: ”السَّلامُ عَلَی زیدِ [۵] بنِ ثُبَیطِ القَیسی. السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ وَ عُبَیدِاللهِ اِبنَی یزیدَ بنَ ثُبَیطِ القَیسی“.
منبعویرایش
پی نوشتویرایش
- ↑ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲-۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷، ج۵، ص ۳۵۴
- ↑ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵، ص ۹۲.
- ↑ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵، ص ۹۲.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲-۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲-۱۹۶۷ م.، ج۵، ص ۳۵۴ ؛اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ ﻫ ق. ، ص ۱۱۰-۱۱۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص ۲۱ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص ۸۱ نهایة الارب، ج ۲۰، ص ۳۸۷ ؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شمارة ۲، ۲۴، ۱۴۰۵ ﻫ ق.، ص ۱۵۳؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ه ق.، ج۳، ص۳۲۵بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲، ج۴۵ ص۷۲ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۸، ص۹۲ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.،، ص ۹۹-۱۹۰-۱۹۱-۵ . ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷،، ص۱۱۰مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج۴، ص۱۱۳اموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ق.، ج۵، ص۴۶۰نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ، ص۹۲ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ ، ص۳۷۷معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، ۱۴۱۳ ﻫ ق. ، ج۳، ص ۲۷۳ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۲
- ↑ در زیارت ناحیه مقدسه به جای یزید، زید نوشته شده است که یزید درست می‌باشد.