۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==دختران امام حسین(ع) در منابع متقدم== | ==دختران امام حسین(ع) در منابع متقدم== | ||
{{مسیر حرکت کاروان اسیران عاشورا از کوفه به شام}} | |||
در منابع تاریخى، حدیثى و مَقتل‌‌های کهن در میان دختران [[امام حسين (ع)|امام حسین(ع)]] از رقیه نامى برده نشده است. در منابع متقدم، از دو دختر امام به نام‌های فاطمه و [[سکینه دختر امام حسین (ع)|سکینه]] یاد شده و در منابع متأخر، نام زینب نیز به آن‌ها افزوده شده است.<ref>حسین‌بن على*، امام، بخش زنان و فرزندان؛ قس ابن‌طلحه شافعى، ج ۲، ص ۶۹ و به نقل از او ← بهاءالدین اربلى، ج ۲، ص ۲۴۸، که دختران آن حضرت را چهار تن شمرده اما فقط از سه تن از آن‌ها نام برده‌است و در این بین ذکرى از رقیه نیست؛ براى نقلى عجیب در باب تعداد فرزندان امام ← شریف کاشانى، ج ۱، ص ۴۵۹ـ۴۶۰</ref> کتاب کامل بهائى (اتمام کتابت در۶۷۵) از عمادالدین طبرى (زنده در ۷۰۰) قدیم‌ترین منبعى است که حکایتِ دختر چهار ساله [[حسین بن على (ع)|امام‌حسین]] در آن گزارش شده، هر چند در آنجا هم نامى از او برده نشده است. در بعضى از نسخه‌‌های [[الملهوف على قتلى الطفوف|اللُهوف فى قَتْلَى الطُفوف ابن‌طاووس]] (متوفى ۶۷۱) نام رقیه از زبان امام‌حسین نقل شده است.<ref>ابن‌طاووس، ۱۴۱۳، ص ۱۴۱؛ قس همان، ۱۴۱۷، ص۵۰؛ براى نمونه‌اى دیگر در منبعى متأخر ← قندوزى، ج۳، ص۷۹</ref> همچنین طریحى<ref>ص ۴۳۵</ref> قصیده‌اى در رثاى [[حسین|امام‌حسین]] از سیف بن عُمَیْره نخعى، از اصحاب امام صادق(ع)، نقل کرده که در آن دو بار نام رقیه تکرار شده است، هرچند در انتساب آن تردید است، زیرا در منابع کهن اثرى از این قصیده بلند و انتساب آن به سیف نیست. | در منابع تاریخى، حدیثى و مَقتل‌‌های کهن در میان دختران [[امام حسين (ع)|امام حسین(ع)]] از رقیه نامى برده نشده است. در منابع متقدم، از دو دختر امام به نام‌های فاطمه و [[سکینه دختر امام حسین (ع)|سکینه]] یاد شده و در منابع متأخر، نام زینب نیز به آن‌ها افزوده شده است.<ref>حسین‌بن على*، امام، بخش زنان و فرزندان؛ قس ابن‌طلحه شافعى، ج ۲، ص ۶۹ و به نقل از او ← بهاءالدین اربلى، ج ۲، ص ۲۴۸، که دختران آن حضرت را چهار تن شمرده اما فقط از سه تن از آن‌ها نام برده‌است و در این بین ذکرى از رقیه نیست؛ براى نقلى عجیب در باب تعداد فرزندان امام ← شریف کاشانى، ج ۱، ص ۴۵۹ـ۴۶۰</ref> کتاب کامل بهائى (اتمام کتابت در۶۷۵) از عمادالدین طبرى (زنده در ۷۰۰) قدیم‌ترین منبعى است که حکایتِ دختر چهار ساله [[حسین بن على (ع)|امام‌حسین]] در آن گزارش شده، هر چند در آنجا هم نامى از او برده نشده است. در بعضى از نسخه‌‌های [[الملهوف على قتلى الطفوف|اللُهوف فى قَتْلَى الطُفوف ابن‌طاووس]] (متوفى ۶۷۱) نام رقیه از زبان امام‌حسین نقل شده است.<ref>ابن‌طاووس، ۱۴۱۳، ص ۱۴۱؛ قس همان، ۱۴۱۷، ص۵۰؛ براى نمونه‌اى دیگر در منبعى متأخر ← قندوزى، ج۳، ص۷۹</ref> همچنین طریحى<ref>ص ۴۳۵</ref> قصیده‌اى در رثاى [[حسین|امام‌حسین]] از سیف بن عُمَیْره نخعى، از اصحاب امام صادق(ع)، نقل کرده که در آن دو بار نام رقیه تکرار شده است، هرچند در انتساب آن تردید است، زیرا در منابع کهن اثرى از این قصیده بلند و انتساب آن به سیف نیست. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۷: | ||
[[رده:همراهان قافله کربلا]] | [[رده:همراهان قافله کربلا]] | ||
[[رده:اسیران کربلا]] | [[رده:اسیران کربلا]] | ||
<references />{{خاندان پیامبر}}{{امام حسین}} | <references />{{خاندان پیامبر}}{{امام حسین}}{{واقعه کربلا}} | ||
[[en:Ruqayya bint Al-Hussain]] | [[en:Ruqayya bint Al-Hussain]] | ||
[[رده:اهل بیت]] | [[رده:اهل بیت]] | ||