۹٬۵۴۶
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
'''شیخ یوسف بحرانی'''، وی از اعاظم علمای امامیه و شیخ اخباریه عصر خویش و از فقهای شیعه است. | |||
شیخ یوسف بن احمد بن ابراهیم بحرانی معروف به صاحب حدائق به سال 1107 ه ق در قریهی ماحوز، <ref>ماحوز: از روستاهای بحرین.</ref> متولّد شد. | == زندگینامه == | ||
شیخ یوسف بن احمد بن ابراهیم بحرانی معروف به صاحب حدائق به سال 1107 ه ق در قریهی ماحوز، <ref>ماحوز: از روستاهای بحرین.</ref> متولّد شد. مقدمات علوم و فنون و ادب و بلاغت را نزد پدرش آموخت و در سال 1126 هجری که خوارج، بحرین را به محاصرهی خود درآورده و کشتار عظیمی نمودند و به قتل و غارت شیعیان پرداختند، خانوادهاش از بحرین به قطیف کوچ کردند امّا او که ارشد اولاد پدر بود جهت تصفیهی امور پدر و ارسال کتب مدتی در بحرین بود که با مشکلات بسیار مواجه گشت و بالاخره به خانواده پیوست. پدرش در قطیف درگذشت و بحرانی از همان آغاز جوانی مسئولیت زندگی خانوادهی خود را بر عهده گرفت امّا از تحصیل دست نکشید. با آرامش اوضاع بحرین به وطن بازگشت و به حوزهی درس علمای بحرین چون شیخ احمد بلادی و شیخ عبداللّه بلادی پیوست و مدارج عالی اجتهاد را طی کرد و به تدریس و زعامت اشتغال یافت. | |||
در سال 1135 هجری که بحرین جزیی از ایران بود و اصفهان پایتخت صفویه به دست محمود افغان سقوط کرد برای بار دوّم هرجومرج و ناآرامی در بحرین از سر گرفته شد و او به شهرهای دیگر ایران چون کرمان، شیراز، فسا هجرت کرد. کتاب مشهورش «الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة» را در آن شهر آغاز کرد. با به قدرت رسیدن اصولیّون در اکثر شهرهای ایران، به خانهی او نیز که از اخباریان صرف و تندرو بود در فسا حمله کردند و تمامی کتابخانهی او را غارت نمودند. او به قزوین رفت و از آنجا به قصد عتبات عالیات وارد عراق شد و در [[کربلا]] مقیم گشت و مدرسهی فکری خویش را که یکی از بزرگترین مراکز علمی شیعه است تأسیس نمود و عهدهدار تدریس در ضلع غربی صحن [[امام حسین|امام حسین (ع)]] شد و مسجد بزرگی نیز در نزدیکی آستانهی حسینی بنا کرد که تا امروز به نام او مشهور است و در آن به امامت و تدریس و فتوی مشغول گردید. ورود بحرانی به کربلا با زعامت وحید بهبهانی بر حوزهی علمیّهی نجف میباشد او که از اصولیون و مخالفین سرسخت اخباریه بود، بارها با یوسف بحرانی مناظراتی داشته است. | |||
در سال 1135 هجری که بحرین جزیی از ایران بود و اصفهان پایتخت صفویه به دست محمود افغان سقوط کرد برای بار دوّم هرجومرج و ناآرامی در بحرین از سر گرفته شد و او به شهرهای دیگر ایران چون کرمان، شیراز، فسا هجرت کرد. کتاب مشهورش «الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة» را در آن شهر آغاز کرد. با به قدرت رسیدن اصولیّون در اکثر شهرهای ایران، به خانهی او نیز که از اخباریان صرف و تندرو بود در فسا حمله کردند و تمامی کتابخانهی او را غارت نمودند. او به قزوین رفت و از آنجا به قصد عتبات عالیات وارد عراق شد و در کربلا مقیم گشت و مدرسهی فکری خویش را که یکی از بزرگترین مراکز علمی شیعه است تأسیس نمود و عهدهدار تدریس در ضلع غربی صحن امام حسین (ع) شد و مسجد بزرگی نیز در نزدیکی آستانهی حسینی بنا کرد که تا امروز به نام او مشهور است و در آن به امامت و تدریس و فتوی مشغول گردید. ورود بحرانی به کربلا با زعامت وحید بهبهانی بر حوزهی علمیّهی نجف میباشد او که از اصولیون و مخالفین سرسخت اخباریه بود، بارها با یوسف بحرانی مناظراتی داشته است. | |||
بحرانی کمکم از اخباریان میانهرو گشت که مشرب ملایمش از مؤلفاتش کاملا نمایان است. | بحرانی کمکم از اخباریان میانهرو گشت که مشرب ملایمش از مؤلفاتش کاملا نمایان است. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
وی مؤلفات و مصنفات مهم و نافعی از خود باقی گذاشته است که آقا بزرگ تهرانی در الذریعه آنها را معرفی کرده است. | وی مؤلفات و مصنفات مهم و نافعی از خود باقی گذاشته است که آقا بزرگ تهرانی در الذریعه آنها را معرفی کرده است. | ||
مهمترین آثار | == آثار == | ||
مهمترین آثار بحرانی عبارتند از: «الحدائق الناصریه»، «الدرر النجفیه»، «سلاسل الحدید فی تقیید ابن أبی الحدید»، «الشهاب الثاقب فی معنی الناصب»، «الکشکول» و «الأربعون حدیثا فی مناقب أمیر المؤمنین علیه السّلام». <ref>دایرة المعارف تشیّع.</ref> | |||
== نمونه اشعار == | |||
1- و أعّد علیّ حدیث وقعة نینویو لواعج الأشجان فی ساحاتها | 1- و أعّد علیّ حدیث وقعة نینویو لواعج الأشجان فی ساحاتها | ||
خط ۱۰۴: | خط ۱۰۵: | ||
2- کی پرچمهایی را میبینیم که نورشان روشنکننده است؟ | 2- کی پرچمهایی را میبینیم که نورشان روشنکننده است؟ | ||
3- خدایا در ظهورش تعجیل فرما و بهوسیلهی یارانش پیروز گردان تا انتقام خون شهیدان کربلا را بگیرد. | 3- خدایا در ظهورش تعجیل فرما و بهوسیلهی یارانش پیروز گردان تا انتقام [[خون]] [[شهدای کربلا|شهیدان کربلا]] را بگیرد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 465-466. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 465-466.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
خط ۱۱۸: | خط ۱۱۶: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> |