احمد شوقی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد شوقی‌ (ویرایش)

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۶

۵۱۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۶ مارس ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Esmaeili

Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران نظرات، Moderators، مدیران

۹٬۵۴۶

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{Infobox writer
-| name = Ahmed Shawqi{{سخ}}أحمد شوقی
+| name = احمد شوقی
 | image = Ahmad shawqy.jpg
 | image_size = 250px
 | caption = احمد شوقی
-| birth_date = 25, دسامبر، 1868
+| birth_date = ۲۵, دسامبر، ۱۸۶۸
-| birth_place = [[قاهره]]
+| birth_place = قاهره
-| death_date = 14, اکتبر، 1932 (64 سال)
+| death_date = ۱۴, اکتبر، ۱۹۳۲ (۶۴ سال)
 | death_place = قاهره
 | spouse =
@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 | occupation =شاعر
 | signature =
-| period =قرن 19–20
+| period =قرن ۱۹–۲۰
-}}
+}}'''احمد شوقی'''، از شعرای عرب زبان معاصر است.
-احمد بن علی بن احمد شوقی به «امیر الشعراء» و «شاعر الأمراء» شناخته شده است. در قاهره به دنیا آمد و در مدارس دولتی به تحصیل پرداخت. دو سال در بخش ترجمه مدرسه حقوق درس خواند و در سال 1887 میلادی از سوی «خدیوی توفیق» به فرانسه برای ادامه تحصیل اعزام گردید. پس از چهار سال به قاهره بازگشت و به عنوان رئیس اهل قلم در دیوان «خدیوی عباس» مشغول به کار شد. در زمان جنگ جهانی اوّل به اسپانیا رفت. پس از جنگ به مصر بازگشت و به عنوان عضو مجلس شیوخ مشغول به کار شد. احمد شوقی در اکثر فنون شعر قدم به میدان گذارد. و برخی از اشعار او و دیوانش او به نام «شوقیات» معروف گردیده است. شوقی از زمامداران شعر کلاسیک معاصر است. ادب و دین در اشعار او به هم آمیخته و از همین‌رو جایگاه مردمی یافته است. قصیده «نهج البردة» و «همزیة نبویة» او شهرت بسیار یافته است. او در سال 1351 ه. ق. وفات یافت. <ref>ادب الطف؛ ج 9، ص 140.</ref>
+== زندگینامه ==
+احمد بن علی بن احمد شوقی معروف به «امیر الشعراء» و «شاعر الأمراء»، در قاهره به دنیا آمد و در مدارس دولتی به تحصیل پرداخت. دو سال در بخش ترجمه مدرسه حقوق درس خواند و در سال ۱۸۸۷ میلادی از سوی «خدیوی توفیق» به فرانسه برای ادامه تحصیل اعزام گردید. پس از چهار سال به قاهره بازگشت و به عنوان رئیس اهل قلم در دیوان «خدیوی عباس» مشغول به کار شد. در زمان جنگ جهانی اول به اسپانیا رفت. پس از جنگ به مصر بازگشت و به عنوان عضو مجلس شیوخ مشغول به کار شد.
+او در سال ۱۳۵۱ ه. ق. وفات یافت. <ref>ادب الطف؛ ج ۹، ص ۱۴۰.</ref>
-- هذا الحسین دمه بکربلاروّی الثّری لمّا جری علی ظما
+== آثار ==
+احمد شوقی در اکثر فنون شعر قدم به میدان گذارد. برخی از اشعار او و دیوانش به نام «شوقیات» معروف گردیده است. شوقی از زمامداران شعر کلاسیک معاصر است. ادب و دین در اشعار او به هم آمیخته و از همین‌رو جایگاه مردمی یافته است. قصیده «نهج البردة» و «همزیة نبویة» او شهرت بسیار یافته است.
-- و استشهد الأقمار اهل بیته‌یهوون فی التّرب فرادی و ثنا
+== اشعار ==
-- ابن زیاد و یزید بغیاو اللّه و الأیام حرب من بغی <ref>همان؛ ص 142.</ref>
+=== نمونه شعر اول ===
+۱- هذا الحسین دمه بکربلاروّی الثّری لمّا جری علی ظما
+۲- و استشهد الأقمار اهل بیته‌یهوون فی التّرب فرادی و ثنا
-- این حسین است که خونش در کربلاء بر زمین ریخته شده.
+۳- ابن زیاد و یزید بغیاو اللّه و الأیام حرب من بغی <ref>ادب الطف؛ ج ۹؛ ص ۱۴۲.</ref>
-- و اهل بیت او در حالی‌که تنها بودند و یاوری نداشتند به شهادت رسیدند.
+'''ترجمه فارسی:<br />'''۱- این [[حسین]] است که خونش در [[کربلا]] بر زمین ریخته شده.
-- ابن زیاد و یزید ستمکارند و خدا و روزگار در جنگ با ستمکارانند.
+۲- و [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] او در حالی‌که تنها بودند و یاوری نداشتند به [[شهادت]] رسیدند.
+۳- [[ابن زیاد]] و [[یزید]] ستمکارند و خدا و روزگار در جنگ با ستمکارانند.
-- و أنت إذا ما ذکرت الحسین‌تصاممت لا جاهلا موضعه
+=== نمونه شعر دوم ===
+۱- و أنت إذا ما ذکرت الحسین‌تصاممت لا جاهلا موضعه
-- أحبّ الحسین و لکنّنی‌لسانی علیه و قلبی معه
-- حبست لسانی عن مدحه‌حذار أمیة أن تقطعه <ref> همان؛ ص 140.</ref>
-- تو هنگامی‌که نام حسین را ذکر نمی‌کنی به خاطر شرایط است نه بخاطر جهل نسبت به جایگاه حسین (ع).
-- من حسین را دوست دارم امّا زبانم بر علیه او و قلبم همراه اوست.
-- زبانم را از مدح او باز می‌دارم از ترس خلف امیه که مبادا او را قطع کنند.
-(شاعر شرایط را به‌گونه‌ای می‌بیند که باید با احتیاط نام حسین (ع) را بر زبان آورد و باید حبّ او را در قلب پنهان نمود).
+۲- أحبّ الحسین و لکنّنی‌لسانی علیه و قلبی معه
+۳- حبست لسانی عن مدحه‌حذار أمیة أن تقطعه <ref> ادب الطف؛ ج ۹؛ ص ۱۴۰.</ref>
+'''ترجمه فارسی:'''۱- تو هنگامی‌که نام [[حسین بن على (ع)|حسین]] را ذکر نمی‌کنی به خاطر شرایط است نه بخاطر جهل نسبت به جایگاه حسین (ع).
+۲- من حسین را دوست دارم اما زبانم بر علیه او و قلبم همراه اوست.
+۳- زبانم را از مدح او باز می‌دارم از ترس خلف امیه که مبادا او را قطع کنند. (شاعر شرایط را به‌گونه‌ای می‌بیند که باید با احتیاط نام حسین (ع) را بر زبان آورد و باید حب او را در قلب پنهان نمود).
 ==منابع==
-دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 551.
+* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌۱، ص: ۵۵۱.]
 ==پی نوشت==
@@ خط ۶۰: / خط ۵۹: @@
 [[رده:شاعران]]
 [[رده:شاعران عرب]]
+<references />