یزید بن زیاد: تفاوت میان نسخه‌ها

""یزید بن زیاد بن مهاصر بن نعمان کندی بهدلی""، معروف به «ابوشعثاء»، ساکن [[کوفه]]، از شهدای واقعه [[عاشورا]] است.

| تصویر              = مزار یاران امام حسین (ع).jpg

| تاریخ تولد        = 21 هجری

| تاریخ وفات/شهادت  = 61 هجری

یزید بن زیاد، از طائفه بَهدِلی، تیره‌ای از قبیله «کنده» و «عرجله» بود که از یمن آمد و در کوفه ساکن شد. نام وی و پدرش را زیاد، زائده، زید، مهاجر، مهاصر، مصاهر، مظاهر و شعثاء، نیز نوشته‌اند. طبری، ابن شهر آشوب و خوارزمی نام او را ذکر کرده‌اند. <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج5، ص408 و 445-446؛ مناقب آل ابی طالب، ج4، ص113؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص25.</ref>

برخی نیز او را ابن مهاجر ذکر کرده‌اند. مجلسی در جایی از وی به نام یزید بن مهاجر نام برده‌است. <ref>بحارالانوار، ج45، ص72.</ref>

او پیش از ملاقات امام و حرّ، به سوی اردوی امام رفت<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج5، ص408 و 445-446؛ اعیان الشیعه، ج4، ص100، ف115-116.</ref> و در کربلا زمانی که [[مالک بن نسیر کندی]]، نامه [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]] را به حر داد، حر به امام عرض کرد: «این نامه پسر زیاد است و دستور داده تا کار را بر شما دشوار سازم!» یزید بن مهاجر کندی، که از ملتزمین امام بود، پیک ابن زیاد را شناخت و به او گفت: «مادرت به عزایت بنشیند. این چه نامه‌ای است که تو آوردی؟» پسر مهاجر به او گفت: «اشتباه کردی، بلکه با این عملت معصیت خدا نمودی!...» <ref>تاریخ طبری، ج5، ص408؛ اخبار الطوال، ص299.</ref>

بنا به نقل دیگر، پس از شهادت چهار تن ([[عمرو بن‌ خالد صیداوی]]، به همراه [[سعد غلام عمرو بن‌ خالد صیداوی‌|خدمت‌گزار خود سعد]] و [[جناده بن‌ حارث‌ سلمانی|جابر بن حارث سلمانی]] و [[مجمع بن‌ عبدالله عائذی]]، امام حسین(ع)، بار دیگر سپاه کوفه را مخاطب ساخته، فرمود: «آیا هیچ فریادرسی نیست که به خاطر خدا ما را یاری کند؟ آیا هیچ انسان شرافتمندی نیست که از حریم مقدس رسول خدا پاسداری نماید؟» این کلام بر یزید بن مهاصر اثر گذاشت و به امام پیوست.

کلام طبری و سید محسن امین، نیز درباره ابو شعثاء، دوگانه است. یک بار می‌گویند: او بعد از آنکه [[بنى امیه|سپاه اموی]] سخنان امام را نپذیرفتند و رد کردند، به سوی امام حسین(ع) گرایش پیدا کرد و دیگر بار گویند: او پیش از ملاقات و برخورد حر با امام، از کوفه به سوی اردوی امام حرکت کرد. <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج5، ص408 و 445-446؛ اعیان الشیعه، ج4، ص100، ف115-116.</ref>

یزید بن زیاد، دو بار در میدان جنگید. نخستین بار با شمشیر و بار دوم پس از پرتاب صد تیر، شمشیر کشید و در حالی که رجزخوانی می‎کرد، به مبارزه پرداخت، وی پس از کشتن نه نفر یا 18-19 نفر، در حدود 40 سالگی به شهادت رسید.

«أللّهُمَّ سَدَّد رَمَیْتَهُوَاجْعَلْ ثَوابَهُ الْجَنَّة. <ref>ارشاد، ج2، ص454؛ الکامل فی التاریخ، ج2، ص569.</ref>

برخی از تاریخ‌نویسان این قول را صحیح‎‌تر دانسته‌اند. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، ، ج5، ص408، 445-446؛ امالی، صدوق (ابن بابویه)، ص137؛ اعیان الشیعه، ج4، ص100، 115-116؛ ارشاد القلوب، ج2، ص458؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج4، ص149،73؛ رجال طوسی، ص105؛ ابصار العین فی انصار الحسین(ع)، ص103؛ مناقب آل ابی طالب، ج4، ص113؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص29،23؛ البدایه و النهایه، ج8، ص185؛ منتهی الآمال، قمی، ج1، ص268؛ انصار الحسین(ع)، ص125-126؛ ذخیرة الدارین، ص239؛ نفس المهموم، ص129،90؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، ج3، ص326؛ ناسخ التواریخ، ج2، ص307؛ مجالس المؤمنین، ص120. </ref>

== منبع ==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، ص373-371.]  

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1085101&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدرضا سنگری، آینه داران آفتاب، ج1، ص704-703.]

[[رده: افراد]]