شعر امام حسین «ع»: تفاوت میان نسخه‌ها

ائمه شیعه،گاهى به اقتضاى زمان و مکان و موقعیّت،شعر هم مى‌سرودند.گاهى هم به شعر شاعران پیشین،استناد و استشهاد مى‌کردند.از حسین بن على«ع»نیز شعرهاى فراوانى نقل شده است،چه آنچه در حوادث کربلا بصورت موعظه،رجز و جز آن بیان کرده،و چه آنچه پیشتر به مناسبتهاى مختلف سروده است.کتابى هم به نام«دیوان الحسین بن على»که حاوى اشعار آن حضرت است،چاپ شده است <ref>گردآورنده:محمّد عبد الرحیم،ناشر:دار المختارات العربیّه،چاپ اوّل 1412 ق،222 صفحه،در این کتاب،که فصولى در زندگى امام هم دارد،به شرح لغات اشعار هم پرداخته و ترتیب الفبایى قافیه رعایت شده است.</ref> و بیشتر اشعار آن، مواعظ و حکمت است.

در نهضت عاشورا،امام حسین«ع»هم شعرهایى از خود دارد،هم شعرهایى از شعراى عرب که به آنها تمثّل کرده است،مانند شعرى با این مطلع:«فان نهزم فهزّامون قدما...»یا شعر دیگرى با این آغاز:«مهلا بنى عمّنا ظلامتنا...» اما برخى از آنچه از شعرهاى خود آن حضرت است،چنین است:وقتى در منزلگاه صفاح با فرزدق برخورد کرد و اوضاع داخلى کوفه و سست رأیى بیعت کنندگان را شنید،چنین سرود:

{{ب| لئن کانت الدنیا تعدّ نفیسة | فدار ثواب اللّه اعلى و انبل }}

{{ب| و ان کانت الأبدان للموت انشأت | فقتل امرئ بالسّیف فى اللّه افضل }}

 

شب عاشورا پس از سخنرانى براى یاران و اعلام وفادارى از سوى آنان،به خیمۀ خود بازگشت و در حالى که به اصلاح و آماده‌سازى شمشیر خود مشغول بود،چنین مى‌سرود:

 

 

 

{{ب| انا الحسین بن علىّ | آلیت ان لا انثنى }}

 

{{ب| احمى عیالات ابى | امضى على دین النّبى }}

 

{{ب| انا ابن علىّ الخیر،من آل هاشم | کفانى بهذا مفخرا حین افخر }}

 

{{ب| و جدّى رسول اللّه اکرم من مشى | و نحن سراج اللّه فى الناس یزهر }}

 

{{ب| و فاطمة امّى سلالة احمد | و عمّى یدعى ذو الجناحین جعفر }}

 

{{ب| و فینا کتاب اللّه انزل صادقا | و فینا الهدى و الوحى و الخیر یذکر }}

 

{{ب| غدر القوم و قدما رغبوا | عن ثواب اللّه ربّ الثّقلین }}

 

 

 

{{ب| ان کان دین محمّد لم یستقم | الاّ بقتلى یا سیوف خذینى <ref>از شیخ محسن ابى الحب خثعمى(1305-1235 ق)است از شاعران خاندان آل ابى الحبّ در کربلا که دیوان مخطوطى دارد به نام«الحائریات»و بیت بالا،در یکى از قصاید مشهور اوست(تراث کربلا،سلمان هادى طعمه،ص 156).</ref> }}