زیارت کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

زیارت کربلا (ویرایش)

نسخهٔ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۶

۲۷۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۰

بدون خلاصۀ ویرایش

کاربر ناشناس

89.165.11.205

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-از مقدّسترین و بافضیلت‌ترین زیارتهایى که در فرهنگ دینى و روایات اسلامى بیان شده است،زیارت قبر سید الشهدا«ع»در کربلاست و براى زیارت هیچ امامى،حتى زیارت قبر رسول خدا«ص»به این اندازه سفارش و دستور نیست.در احادیث،گاهى زیارت امام حسین«ع»از زیارت کعبه هم برتر و بالاتر به حساب آمده و براى زیارت آن حضرت،پاداشى برابر دهها و صدها حجّ و عمره بیان شده است و لحن روایات،بگونه‌اى است که آن را براى یک شیعه در حدّ یک«فریضه»مى‌شمارد و ترک آن را ناپسند مى‌داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمى‌آورد و ترک آن را جفا مى‌داند. از امام صادق«ع»روایت است:«زیارة الحسین بن علیّ واجبه على کلّ من یقرّ للحسین بالإمامة من الله عزّ و جلّ» <ref>وسائل الشیعة،ج 10،ص 346،امالى صدوق،ص 123.در«مزار»شیخ مفید،ص 26 چنین است(از امام باقر«ع»):مروا شیعتنا بزیارة قبر الحسین بن على«ع»فانّ اتیانه مفترض على کلّ مؤمن یقرّ للحسین علیه السلام بالإمامة من اللّه عز و جل.</ref> زیارت حسین بن على«ع»،بر هر کس که او را از سوى خداوند،«امام»مى‌داند واجب است.
+از مقدّسترین و بافضیلت‌ترین زیارتهایى که در فرهنگ دینى و روایات اسلامى بیان شده است، '''زیارت قبر سیدالشهدا(ع) در کربلاست''' و براى زیارت هیچ امامى،حتى زیارت قبر رسول خدا(ص) به این اندازه سفارش و دستور نیست.
-میان عقیده به امامت و دیدار امام(چه در حال حیات و چه پس از مرگ)نوعى ملازمه است و در روایات،به این نکته اهمیّت داده شده است.زیارت خائفانۀ سید الشهدا هم ارج بیشتر و ثواب افزونترى دارد.این،هم نشانۀ تأثیر اجتماعى«زیارت»و هم میزان عشق و فداکارى«زائر»است. امام صادق«ع»به«ابن بکیر»که سخن از خوف و هراس در راه زیارت سید الشهدا مى‌گفت،فرمود:آیا دوست ندارى که خداوند،تو را در راه ما ترسان ببیند؟... <ref>همان،345،بحار الأنوار،ج 98،ص 11.</ref> و در حدیثى که زراره از امام باقر«ع»دربارۀ زیارت خائفانۀ آن حضرت مى‌پرسد،حضرت پاسخ مى‌دهد:خداوند،از هراس قیامت،ایمنش مى‌دارد. <ref>کامل الزیارات،ص 125،وسائل الشیعة،ج 10،ص 356.</ref> امام صادق«ع»نیز به«محمد بن مسلم»که با خوف و هراس به زیارت سید الشهدا مى‌رفت، فرمود:هر چه مسأله دشوارتر و پرمخاطره‌تر باشد،پاداش زیارت هم به اندازۀ آن است و هر کس خائفانه قبر آن حضرت را زیارت کند،خداوند،هراس او را در روز قیامت،ایمن مى‌سازد:«ما کان من هذا اشدّ فالثّواب فیه على قدر الخوف و من خاف فى اتیانه آمن الله روعته یوم یقوم الناس لربّ العالمین...» <ref>وسائل الشیعة،ج 10،ص 357،بحار الأنوار،ج 98،ص 11،کامل الزیارات،ص 127.</ref> در حدیث مفصّلى،امام صادق«ع»به ثوابهاى آن اشاره کرده،مى‌فرماید:کسى که هنگام زیارت آن حضرت،دچار ستم سلطانى شود و او را در آنجا بکشند،با اوّلین قطرۀ خونش،همۀ گناهانش بخشوده مى‌شود و هر که در این راه به زندان افتد،در مقابل هر روزى که زندانى و اندوهگین گردد،در قیامت برایش یک شاد است،و اگر در راه زیارت،کتک بخورد،براى هر ضربه‌اى یک حورى بهشتى است و در برابر هر درد و رنجى که بر جسمش وارد مى‌شود،یک«حسنه»براى اوست. <ref>کامل الزیارات،ص 124(نقل به تلخیص).</ref> و مى‌فرماید:«من اتى قبر الحسین عارفا بحقّه غفر اللّه ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر». <ref>امالى صدوق،ص 197.</ref> هر که عارفانه قبر سید الشهدا را زیارت کند،خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را مى‌آمرزد.
+== ثواب زیارت سیدالشهدا ==
+در احادیث، گاهى زیارت امام حسین(ع) از زیارت کعبه هم برتر و بالاتر به حساب آمده و براى زیارت آن حضرت، پاداشى برابر دهها و صدها حجّ و عمره بیان شده است و لحن روایات، بگونه‌اى است که آن را براى یک شیعه در حدّ یک«فریضه»مى‌شمارد و ترک آن را ناپسند مى‌داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمى‌آورد و ترک آن را جفا مى‌داند. از امام صادق(ع) روایت است: «زیارة الحسین بن علیّ واجبه على کلّ من یقرّ للحسین بالإمامة من الله عزّ و جلّ»<ref>وسائل الشیعة،ج۱۰ ،ص ۳۴۶،امالى صدوق،ص ۱۲۳.در«مزار»شیخ مفید،ص ۲۶ چنین است(از امام باقر«ع»):مروا شیعتنا بزیارة قبر الحسین بن على«ع»فانّ اتیانه مفترض على کلّ مؤمن یقرّ للحسین علیه السلام بالإمامة من اللّه عز و جل.</ref> زیارت [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]]،بر هر کس که او را از سوى خداوند،«امام»مى‌داند واجب است.
+میان عقیده به امامت و دیدار امام(چه در حال حیات و چه پس از مرگ)نوعى ملازمه است و در روایات،به این نکته اهمیّت داده شده است.زیارت خائفانۀ سیدالشهدا هم ارج بیشتر و ثواب افزونترى دارد.این،هم نشانۀ تأثیر اجتماعى«زیارت»و هم میزان عشق و فداکارى«زائر»است. امام صادق(ع)به«ابن بکیر»که سخن از خوف و هراس در راه زیارت سید الشهدا مى‌گفت،فرمود:آیا دوست ندارى که خداوند،تو را در راه ما ترسان ببیند؟... <ref>همان،۳۴۵،بحار الأنوار،ج ۹۸،ص ۱۱.</ref> و در حدیثى که زراره از امام باقر(ع)دربارۀ زیارت خائفانۀ آن حضرت مى‌پرسد،حضرت پاسخ مى‌دهد:خداوند،از هراس قیامت،ایمنش مى‌دارد. <ref>کامل الزیارات،ص ۱۲۵،وسائل الشیعة،ج ۱۰،ص ۳۵۶.</ref> امام صادق(ع)نیز به«محمد بن مسلم»که با خوف و هراس به زیارت سید الشهدا مى‌رفت، فرمود:هر چه مسأله دشوارتر و پرمخاطره‌تر باشد،پاداش زیارت هم به اندازۀ آن است و هر کس خائفانه قبر آن حضرت را زیارت کند،خداوند،هراس او را در روز قیامت،ایمن مى‌سازد:«ما کان من هذا اشدّ فالثّواب فیه على قدر الخوف و من خاف فى اتیانه آمن الله روعته یوم یقوم الناس لربّ العالمین...» <ref>وسائل الشیعة،ج ۱۰،ص ۳۵۷،بحار الأنوار،ج ۹۸،ص ۱۱،کامل الزیارات،ص ۱۲۷.</ref> در حدیث مفصّلى،امام صادق(ع)به ثوابهاى آن اشاره کرده،مى‌فرماید:کسى که هنگام زیارت آن حضرت،دچار ستم سلطانى شود و او را در آنجا بکشند،با اوّلین قطرۀ خونش،همۀ گناهانش بخشوده مى‌شود و هر که در این راه به زندان افتد،در مقابل هر روزى که زندانى و اندوهگین گردد،در قیامت برایش یک شاد است،و اگر در راه زیارت،کتک بخورد،براى هر ضربه‌اى یک حورى بهشتى است و در برابر هر درد و رنجى که بر جسمش وارد مى‌شود،یک«حسنه»براى اوست. <ref>کامل الزیارات،ص ۱۲۴(نقل به تلخیص).</ref> و مى‌فرماید:«من اتى قبر الحسین عارفا بحقّه غفر اللّه ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر». <ref>امالى صدوق،ص ۱۹۷.</ref> هر که عارفانه قبر سید الشهدا را زیارت کند،خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را مى‌آمرزد.
 آرى...براى رسیدن به کربلا،باید اراده‌اى آهنین،قلبى شجاع،عشقى سوزان داشت و در این سفر،باید ره‌توشه‌اى از صبر و یقین،پاپوشى از«توکّل»،سلاحى از«ایمان»و مرکبى از«جان»داشت تا به منزل رسید،چرا که راه کربلا،از«صحراى عشق»و«میدان فداکارى»و پیچ و خم خوف و خطر مى‌گذرد.پاداشهاى زیارت کربلا نیز شگفت است.از قبیل:پاداش نبرد در رکاب پیامبر و امام عدل،اجر شهیدان بدر،ثواب حج و عمرۀ مکرّر، پاداش آزاد کردن هزار بنده و آماده کردن هزار اسب براى مجاهدان راه خدا و... <ref>در منابعى همچون:کامل الزیارت،وسائل الشیعة،بحار الأنوار،ثواب الأعمال و...احادیثش آمده است.</ref> البته تفاوت اجر و ثواب،به معرفت زائر و کیفیّت زیارت و شرایط اجتماعى هم بستگى دارد.
-کربلا،از یک سو،سمبل مظلومیّت اهل بیت و امامان شیعه است،از سویى دیگر مظهر دفاع بزرگ آل على و عترت پیامبر از اسلام و قرآن.توجّه و روى آوردن به مزار سید الشهدا،در واقع تکرار همه روزه و هموارۀ حق و یادآورى مظلومیّت است.اگر کعبه و حج و نماز و جهادى هم باقى مانده است،به برکت شهید عاشوراست که احیاگر دین شد و اسلام،تا همیشه مدیون«ثار الله»است.خصومت دشمنان اسلام نیز با حسین«ع»و مرقد او،از همینجاست.زیارت آن حضرت،همیشه با سختى و هراس و موانع،رو به رو بوده است.شوق زیارت کربلا،از آغاز در دل شیعیان حق طلب و انسانهاى آزاده و فضیلت خواه بوده است. شیفتگان سید الشهدا در این راه حاضر به بذل جان و مال و دست و پا بوده‌اند و«راه بستۀ کربلا»همیشه چون حسرتى بر دل شیعه بوده است،چه در دورۀ امویان و عباسیان،چه در عصر حکومت بعثیان و در تاریخ معاصر،و آرزوى«بازشدن راه کربلا»همواره چون مشعلى در دل عاشقان حسین«ع»روشن بوده و تلخیهاى هجران را با این«امید»تحمّل مى‌کرده‌اند.زائر حسین«ع»،عاشقى از خود گذشته است و زیارت کربلا، عبادتى خدایى و ملکوتى.
+=== یادآوری مظلومیت اباعبدالله(ع) ===
-امام صادق«ع»فرمود:«اذا اردت الحسین فزره و انت حزین مکروب شعثا غبرا جائعا عطشانا» <ref>وسائل الشیعة،ج 10،ص 414.</ref> هرگاه خواستى حسین«ع»را زیارت کنى،با حالتى اندوهگین و پررنج ، خاک‌آلوده و پژمرده،گرسنه و تشنه زیارت کن...(در حدیث دیگرى است که:)چون حسین بن على اینگونه به شهادت رسید <ref>بحار الانوار،ج 98،ص 142.</ref> .به قول حافظ:
+کربلا،از یک سو،سمبل مظلومیّت اهل بیت و امامان شیعه است،از سویى دیگر مظهر دفاع بزرگ آل على و عترت پیامبر از اسلام و قرآن.توجّه و روى آوردن به مزار سید الشهدا،در واقع تکرار همه روزه و هموارۀ حق و یادآورى مظلومیّت است.اگر کعبه و حج و نماز و جهادى هم باقى مانده است،به برکت شهید عاشوراست که احیاگر دین شد و اسلام،تا همیشه مدیون«ثار الله»است.خصومت دشمنان اسلام نیز با حسین(ع)و مرقد او،از همینجاست.زیارت آن حضرت،همیشه با سختى و هراس و موانع،رو به رو بوده است.شوق زیارت کربلا،از آغاز در دل شیعیان حق طلب و انسانهاى آزاده و فضیلت خواه بوده است. شیفتگان سید الشهدا در این راه حاضر به بذل جان و مال و دست و پا بوده‌اند و«راه بستۀ کربلا»همیشه چون حسرتى بر دل شیعه بوده است،چه در دورۀ امویان و عباسیان،چه در عصر حکومت بعثیان و در تاریخ معاصر،و آرزوى«بازشدن راه کربلا»همواره چون مشعلى در دل عاشقان حسین(ع)روشن بوده و تلخیهاى هجران را با این«امید»تحمّل مى‌کرده‌اند.زائر حسین(ع)،عاشقى از خود گذشته است و زیارت کربلا، عبادتى خدایى و ملکوتى.
+امام صادق(ع)فرمود:«اذا اردت الحسین فزره و انت حزین مکروب شعثا غبرا جائعا عطشانا» <ref>وسائل الشیعة،ج ۱۰،ص ۴۱۴.</ref> هرگاه خواستى حسین(ع)را زیارت کنى،با حالتى اندوهگین و پررنج ، خاک‌آلوده و پژمرده،گرسنه و تشنه زیارت کن...(در حدیث دیگرى است که:)چون حسین بن على اینگونه به شهادت رسید <ref>بحار الانوار،ج ۹۸،ص۱۴۲.</ref> .به قول حافظ:
-نیازمند بلا؛گو رخ از غبار مشوى که کیمیاى مراد است،خاک کوى نیاز
-غبار راه زیارت کربلا،خود،طراوت و پاکى است و این آشفتگى و افسردگى،نشاط روح عاشق است.
-{{ب| از شیشه غبار غم نمى‌باید شست |و ز دل،رقمِ«الم»نمى‌باید شست }}
-{{ب| پایى که به راه عشق شد خاک‌آلود | با آب حیات هم نمى‌باید شست <ref>مشفقى دهلوى.</ref> }}
+<br />
+{|
+|نیازمند بلا؛گو رخ از غبار مشوى
+|
+|که کیمیاى مراد است،خاک کوى نیاز
+|}
+غبار راه زیارت کربلا،خود،طراوت و پاکى است و این آشفتگى و افسردگى،نشاط روح عاشق است.
+{|
+|از شیشه غبار غم نمى‌باید شست
+|
+|و ز دل،رقمِ«الم»نمى‌باید شست
+|-
+|پایى که به راه عشق شد خاک‌آلود
+|
+|با آب حیات هم نمى‌باید شست <ref>مشفقى دهلوى.</ref>
+|}
-جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 207-210.
+== منبع ==
+* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص۲۰۷-۲۱۰.]
--آداب زیارت امام حسین«ع»،زیارت پیاده، حرم حسینى،تخریب قبر امام حسین«ع»
+== پی‌نوشت ==
+<references />