عباس براتی پور: تفاوت میان نسخه‌ها

۷٬۵۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ اوت ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عباس براتی پور''' (1322 ه. ش) یکی از شاعران معاصر است.
'''عباس براتی پور''' (۱۳۲۲ ه. ش) یکی از شاعران معاصر است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =عباسعلی براتی پور
| نام                    =عباسعلی براتی پور
خط ۷: خط ۷:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1322 ه. ش
| تاریخ تولد            =۱۳۲۲ ه. ش
| محل تولد                =تهران
| محل تولد                =تهران
| والدین                =
| والدین                =
خط ۲۵: خط ۲۵:
| سال‌های نویسندگی        =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =کلاسیک
|سبک نوشتاری            =کلاسیک
|کتاب‌ها                =«بهت نگاه»، «غم دلدار»، «چشم بیمار»، «زمزمه‌ی مستی»- «وعده‌ی دیدار»، «بر تربت خورشید» و «زمزمه‌ی هستی»
|کتاب‌ها                =«بهت نگاه»، «غم دلدار»، «چشم بیمار»، «زمزمه‌ی مستی»- «وعده‌ی دیدار»، «بر تربت خورشید»، «زمزمه‌ی هستی» و ...
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۴۸: خط ۴۸:
}}
}}
==زندگینامه==
==زندگینامه==
عباسعلی براتی پورکه به نام عباس براتی پور شهرت یافته به سال 1322 ه. ش در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به انجام رسانید و در رشته‌ی ریاضی دیپلم گرفت. وی به سال 1341 به استخدام نیروی هوایی در آمد.
عباسعلی براتی پورکه به نام عباس براتی پور شهرت یافته به سال ۱۳۲۲ ه. ش در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به انجام رسانید و در رشته‌ی ریاضی دیپلم گرفت. وی به سال ۱۳۴۱ ه. ش به استخدام نیروی هوایی در آمد.


براتی پور از اواخر دوران تحصیل در دبیرستان به شعر و شاعری پرداخت، و از مطالعه‌ی دواوین شعر اساتید متقدّم غافل نبود گاهی به سرودن اشعاری در مدح و منقبت خاندان رسالت می‌پرداخت.
براتی پور از اواخر دوران تحصیل در دبیرستان به شعر و شاعری پرداخت، و از مطالعه‌ی دواوین شعر اساتید متقدّم غافل نبود گاهی به سرودن اشعاری در مدح و منقبت خاندان رسالت می‌پرداخت.
خط ۵۴: خط ۵۴:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی رسما و به طور جدّی به سرودن شعر همت گماشت و با شرکت در مجالس و محافل ادبی فعالیّت خود را گسترش داد و در حال حاضر به عنوان دبیر جلسات حوزه‌ی هنری تبلیغات اسلامی و عضو شورای شعر خدمت می‌کند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی رسما و به طور جدّی به سرودن شعر همت گماشت و با شرکت در مجالس و محافل ادبی فعالیّت خود را گسترش داد و در حال حاضر به عنوان دبیر جلسات حوزه‌ی هنری تبلیغات اسلامی و عضو شورای شعر خدمت می‌کند.


== آثار ==
براتی پور در شعر به سبک کلاسیک کار می‌کند و در قالب‌های مختلف به نظم شعر می‌پردازد. مجموعه شعرهای او عبارتند از:
براتی پور در شعر به سبک کلاسیک کار می‌کند و در قالب‌های مختلف به نظم شعر می‌پردازد. مجموعه شعرهای او عبارتند از:


«بهت نگاه»، «غم دلدار»، «چشم بیمار»، «زمزمه‌ی مستی»- «وعده‌ی دیدار»، «بر تربت خورشید». <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 520.</ref> و «زمزمه‌ی هستی» در سوگ امام خمینی با همکاری محمد علی مردانی و خانم سیمیندخت وحیدی.
*«چشم بیمار»
*«بر تربت خورشید»
*«غم دلدار»
*«زمزمۀ مستى»
*“بهت نگاه” ـ مجموعه شعر ـ ۱۳۶۹
*“وعده دیدار” ـ گرد آوری اشعار درباره امام زمان (ع) ـ ۱۳۷۰
*“کتیبه شکیب “ـ گرد آوری اشعار درباره جانبازان ـ ۱۳۷۴
*“سینای سبزعشق” ـ گرد آوری اشعار درباره جانبازان ـ ۱۳۷۵
*“باشقایق ها برادر” ـ گرد آوری گزیده اشعار جانبازان شاعرـ ۱۳۷۹
*“عطش عشق” ـ گرد آوری مجموعه شعر عاشورایی ـ ۱۳۷۶
*“داغ تشنگی” ـ گرد آوری اشعار ویژه کنگره بین المللی امام خمینی و فرهنگ عاشورا ـ ۱۳۷۴
*“سوار مشرقی” ـ گرد آوری اشعار درباره امام زمان (ع) ـ ۱۳۷۵
*“درساحل علقمه” ـ گرد آوری مجموعه رباعی درباره حضرت عباس (ع) ـ ۱۳۷۷
*“ماه درفرات” ـ گردآوری مجموعه غزل درباره حضرت عباس (ع) ـ ۱۳۸۰ ١١) برجبین صبح ـ گردآوری اشعاردرباره غدیر ـ ۱۳۸۰
*“گزیده ادبیات معاصر ۲۴ “ـ مجموعه شعر ـ ۱۳۷۸
*“زیتون و زخم” ـ گردآوری مجموعه شعر درباره فلسطین ـ ۱۳۸۱
*“دل ودریا” ـ مجموعه شعر مستقل – انتشارات سوره مهر
*سه مجموعه شعر(چشم بیمار، غم دلدار، بر تربت خورشید) گردآوری شده درباره رحلت امام راحل( ره ) که در سال ۱۳۶۸توسط حوزه هنری چاپ و منتشر شده است.
*«زمزمه‌ی هستی» در سوگ امام خمینی(ره) با همکاری محمدعلی مردانی و خانم سیمیندخت وحیدی.
 


==اشعار==
==اشعار==
خط ۱۲۹: خط ۱۴۹:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


=== از عطش لبریز ===
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> تو را با گل برابر آفریدند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز بویت نافۀ تر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> براى خاطر نازکْ خیالت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> نسیم روح‌پرور آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> جهان شد روشن از برق نگاهت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تو را مهر منوّر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> براى کشور حُسن و ملاحت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> امیرى ماهْ منظر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شجاعت تا به عالم اوج‌ گیرد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تو را آیین و مظهر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سپاه عاشقان کربلا را </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> سپهسالار لشکر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> براى روز عاشوراى خونبار </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> علمدارِ دلاور آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تویى سرچشمۀ ایمان و ایثار </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تو را از روح، پیکر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بنازم بازوى مردانه‌ات را </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که چون بازوى حیدر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به جاى دست‌هاى باوفایت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به رنگ ارغوان، پر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تو را کام از عطش لبریز کردند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> برایت حوض کوثر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تو را باب‌الحوائج نام کردند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به عالم سَرور و سر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> فرات، افسوس مى‌نوشد شب و روز </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> روانش را مکدّر آفریدند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تو را اى شافع بشکسته بالان </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> براى روز محشر آفریدند </span><ref>ماه در فرات، به کوشش عباس براتى‌پور،ص ۱۳۶ تا ۱۳۸.</ref><span class="beyt"> </span>
|}
<br />
=== ماه نو ===
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> چو آتش ستم خصم دون زبانه گرفت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تو را نشان بلا دید و در میانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شرار کین چو فتاد از جفا به خرمن دین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> شرر به سینۀ اهل وفا زبانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شمیم پاک پیامت به هر کرانه رسید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چمن نسیم کلام تو را،ترانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به شَست خصم اگر تیر جان شکارى بود </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> جهید و از همه عالم تو را نشانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنید نغمۀ«هَلْ مِنْ مُعین؟»چو غنچه ز گل </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چو مرغ سوخته دل پر ز آشیانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به عزم یارى دین خدا فتاد به خاک </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ولیک تشنگى خویش را بهانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به عرش سینۀ تو ماه نو گرفت قرار </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ولى ز سوز عطش سر به روى شانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز دیدگان فلک،سیل اشک شد جارى </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> گلوى خشک وِرا تا عدو نشانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به خون نشسته چو ماهى به روى دوش پدر </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز دوست،جام شهادت چه عاشقانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز دست سبط نبى شد به عرشْ خون گلوش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> شفق ز خون على رنگ جاودانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نخفت دیدۀ شب تا سحر به سان سحاب </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز بس که در غم او گریۀ شبانه گرفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کبوتران حرم سر به کوه و دشت زدند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به کف چو خصم فرومایه تازیانه گرفت </span><ref>بهت نگاه،عباس براتى‌پور،ص ۲۹ تا ۳۱.</ref><span class="beyt"> </span>
|}


===رباعی===
===رباعی===
خط ۱۳۷: خط ۲۷۱:


{{ب| چون تیر به مشک خورد و رفت آب ز دست‌|بر دست نهاد جان و تقدیم تو کرد }}  
{{ب| چون تیر به مشک خورد و رفت آب ز دست‌|بر دست نهاد جان و تقدیم تو کرد }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| تا ماه اسیر پنجه‌ی غم شده بود|خورشید، سیاهپوش ماتم شده بود }}
{{ب| تا ماه اسیر پنجه‌ی غم شده بود|خورشید، سیاهپوش ماتم شده بود }}


{{ب| طوفان زده، کشتی نجات امّت‌|بشکسته کنار نهر علقم شده بود  }}
{{ب| طوفان زده، کشتی نجات امّت‌|بشکسته کنار نهر علقم شده بود  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 1394-1395.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۳۹۴-۱۳۹۵.]
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۵۵۲-۵۵۴.]]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش