۶٬۰۷۷
ویرایش
(←منابع) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
}} | }} | ||
'''سید محمود توحیدى''' (زاده 1322 در کرمان- درگذشته 1379) متخلص به «ارفع کرمانی» شاعر | '''سید محمود توحیدى''' (زاده 1322 در کرمان- درگذشته 1379) متخلص به «ارفع کرمانی» شاعر معاصر و سراینده برخی اشعار درباره امام حسین (ع) بود. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
وی دوره ابتدایی و متوسطه را در کرمان و تحصیلات عالی را در دانشگاه فردوسی مشهد در رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان رساند، سپس در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. او مدتی با مطبوعات همکاری نمود، و همچنین در مسابقاتی که به همت دانشگاه فردوسی مشهد بین سالهای 1350-1354 در رشتههای ادبی صورت گرفت، چهار سال متوالی در رشتههای مقاله نویسی، داستان نویسی و نمایشنامه نویسی مقام اول را احراز کرد. پس از آن بنا به خواسته مرحوم عبدلله دهش کرمانی مسؤولیت جمع آوری و انتخاب و بررسی اشعارش به وی واگذار شد.او دبیر بازنشسته آموزش و پرورش کرمان بود و بیشتر اوقات خود را صرف تحقیق و مطالعه و اشاعه عرفان و تصوف | وی دوره ابتدایی و متوسطه را در کرمان و تحصیلات عالی را در دانشگاه فردوسی مشهد در رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان رساند، سپس در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. او مدتی با مطبوعات همکاری نمود، و همچنین در مسابقاتی که به همت دانشگاه فردوسی مشهد بین سالهای 1350-1354 در رشتههای ادبی صورت گرفت، چهار سال متوالی در رشتههای مقاله نویسی، داستان نویسی و نمایشنامه نویسی مقام اول را احراز کرد. پس از آن بنا به خواسته مرحوم عبدلله دهش کرمانی مسؤولیت جمع آوری و انتخاب و بررسی اشعارش به وی واگذار شد. او دبیر بازنشسته آموزش و پرورش کرمان بود و بیشتر اوقات خود را صرف تحقیق و مطالعه و اشاعه عرفان و تصوف مینمود.<ref>[http://arfakermani.mihanblog.com/post/8 وبلاگ دف و موسیقی سنتی]</ref> | ||
==درباره شاعر== | ==درباره شاعر== | ||
ارفع از شاعران چیرهطبع و خوش اسلوب معاصر شهر کرمان به شمار میآمد که هم در معانی عرفانی و هم در مضامین دیگر مهارت | ارفع از شاعران چیرهطبع و خوش اسلوب معاصر شهر کرمان به شمار میآمد که هم در معانی عرفانی و هم در مضامین دیگر مهارت داشت. بیان فخیم و ترکیبات منسجم به شعرش آب و رنگی خاص میداد. | ||
آقاى سید محمد على گلابزاده در مقدمه مجموعۀ شعرى او «یاسها و داسها» مىنویسد: | آقاى سید محمد على گلابزاده در مقدمه مجموعۀ شعرى او «یاسها و داسها» مىنویسد: |