حسین پژمان بختیاری‌: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''پژمان بختیاری‌
'''پژمان بختیاری‌''' (زاده 1279 در تهران- درگذشته 1353) شاعر معاصر ایرانی بود.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
'''
شاعر معاصر ایرانی اهل ایران بود.
 
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = حسین پژمان بختیاری
| نام                    = حسین پژمان بختیاری
| تصویر                  = پژمان بختیاری‌.jpg
| تصویر                  = پژمان بختیاری‌.jpg
خط ۷۴: خط ۷۰:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
حسین پژمان، فرزند علی مراد امیر پنجه‌ی بختیاری و خانم عالمتاج متخلّص به ژاله از دودمان میرزا ابو القاسم قائم مقام فراهانی بود. او علوم جدید را در مدارس تهران به پایان رسانید و به زبان فرانسوی مسلّط شد؛ آنگاه به تحصیلات قدیمه پرداخت و از محضر اساتید فن در رشته‌ علوم ادبیات عرب کسب فیض کرد و پس از اتمام تحصیلات به استخدام وزارت پست و تلگراف درآمد و ضمن اشتغال به کار، کتابی هم در زمینه‌ پست و تلگراف نوشت. پژمان از هیجده سالگی به نظم شعر پرداخت. اشعارش در روزنامه‌ها و مجلّات مختلف به چاپ رسید. پژمان از شعرای توانا و خوش ذوق و تجدد خواهی است که آثارش از لطف کلام و انسجام لفظ و معنی برخوردار است. او که شاعری پر احساس و شیرین کلام و غزلسرا بود، چندین اثر ادبی دارد.


==آثار==


=== منظومه‌ها ===


* «سیه روزی»
* «زن بیچاره»
* «محاکمه‌ یک شاعر»
* «کویر اندیشه»
* «خاشاک»


=== کتاب‌ها ===


* بهترین اشعار<ref>منتخبی از اشعار سخنوران قدیم و جدید فارسی زبان، شامل دو هزار تن (1312)</ref>
* کلیات اشعار<ref>این کتاب پس از درگذشتش و با مقدمه‌ی دکتر باستانی پاریزی به چاپ رسید.</ref>


=== ترجمه‌ها ===


* وفای زن (بنیامین کنستانف
* آتالاوژ (شاتو بریان)


===اشعار===


 
==== مکتب حسین (ع) ====
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه==
حسین پژمان، فرزند علی مراد امیر پنجه‌ی بختیاری است. مادرش خانم عالمتاج متخلّص به ژاله از دودمان میرزا ابو القاسم قائم مقام وزیر محمد شاه می‌باشد. او به سال 1318 ه.ق برابر 1279 ه.ش در تهران متولد شد. علوم جدید را در مدارس آن شهر به پایان رسانید و به زبان فرانسوی مسلّط شد. آنگاه به تحصیلات قدیمه پرداخت و از محضر اساتید فن در رشته‌ی علوم ادبیات عرب کسب فیض کرد و پس از اتمام تحصیلات به استخدام وزارت پست و تلگراف درآمد. و ضمن اشتغال به کار، کتابی هم در زمینه‌ی پست و تلگراف نوشت.
 
پژمان از هیجده سالگی به نظم شعر پرداخت. اشعارش در روزنامه‌ها و مجلّات مختلف به چاپ رسید. او که شاعری پر احساس و شیرین کلام و غزلسرا بود، چندین اثر ادبی دارد.
 
==آثار==
از آثار او منظومه‌های «سیه روزی»، «زن بیچاره»، «محاکمه‌ی یک شاعر»، «کویر اندیشه» و «خاشاک» را می‌توان نام برد.
 
پژمان در سال 1312 شمسی، منتخبی از اشعار سخنوران قدیم و جدید فارسی زبان، شامل دو هزار تن، به نام بهترین اشعار انتشار داد، هم چنین به ترجمه‌ی چند اثر از نویسندگان خارجی به نامهای وفای زن اثر بنیامین کنستانف و آتالاوژ اثر شاتو بریان پرداخت.
 
پژمان از شعرای توانا و خوش ذوق و تجدد خواهی است که آثارش از لطف کلام و انسجام لفظ و معنی برخوردار می‌باشد. وی در تیرماه سال 1353 ه.ش وفات یافت. پس از درگذشتش کلیّات اشعار او با مقدمه‌ی دکتر باستانی پاریزی به چاپ رسید.
 
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| این ماه، ماه ماتم سبط پیمبر است‌|یا ماه سربلندی فرزند حیدر است؟ }}
{{ب| این ماه، ماه ماتم سبط پیمبر است‌|یا ماه سربلندی فرزند حیدر است؟ }}
خط ۱۴۷: خط ۱۳۷:
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:افراد]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />
۳٬۴۸۸

ویرایش