زهرا شعبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| باد بر دامنِ فرات افتاد، گریه آب‌ها روان‏تر شد

                         |                                تشنگی چنگ زد بیابان را، زخم شمشیرها گران‏تر شد }}

{{ب| آسمان در هجوم دلتنگی، صورت‏اش را به ابرها چسباند

                         |                        دل هر سنگ را به درد آورد، ناله‏هایی که بی امان‏تر شد }}

{{ب| داغ بی وقفه بر زمین بارید، لحظه‏ها بیقرار جان دادند

                         |                  ماه کم کم به سمت میدان رفت، قدّ خورشید هی کمان‏تر شد! }}

{{ب| رفت و با نیزه رد پایش را...، رفت و یکباره چشم‌هایش را...

                           |                        رفت و بانگ اخا!اخا!یش را...، رفت و بی دست پهلوان‏تر شد! }}

{{ب| کوفه با یک سپاه سردرگم، در تب روسیاهی‏اش جا ماند

                             |                        جام‏های خلیفه در مشت‏اش، لحظه تا لحظه شوکران‏تر شد }}

{{ب| گریه‏‌هایم مرا کم آوردند، بار این شعر روی دوش‏ام ماند

                             |                              هرچه بر پای واژه افتادم، دست خودکار ناتوان‏تر شد }}

                               |                        دشت در خون خود تپید اما، کربلا ماند و جاودان‏تر شد! }}

{{ب| خورشید برآورده سر از خاک و عجب نیست        |          از خاک اگر سرزده مهتابی از این دست }}

{{ب| حیف است که از (کوفه) بگیرند وفا را              |  پرورده اگر دامن‏اش اصحابی از این دست <ref>مسلم بن عوسجه از معدود کوفیانی بود که به بیعت خود با امام حسین (ع) وفادار ماند.‏</ref> }}

{{ب| جنگاوری و زُهد، مرامِ (اسدی)‌هاست                |  با سیره‏اش آمیخته القابی از این دست <ref>مسلم بن عوسجه اسدی از طایفه بنی‌اسد بود که در پاکی و دلاوری زبانزد بودند.‏</ref>‏‌ }}

{{ب| لب‏های تَرَش بر لب کوثر به من آموخت                |    از دست نباید برود آبی از این دست }}

{{ب| هیچ فرقی نمی‏کند تا کی، چشم دلدادگان به در باشد

                         |                              بی‏گمان دل به راه باید داد، حکم معشوق اگر سفر باشد }}

{{ب| می‏‌رود کاروان و آگاه است، مقصدش (قربه ً الی الله)  است

                         |                        تیر دشمن که می‏رسد بایست، سینه دوستان سپر باشد }}

                           |                          گرچه در چهره این شبیه علی(ع) ، آن شبیه پیامبر(ص) باشد }}

{{ب| کوفه با لشکری سواره نظام، می‏شتابد به پیشواز امام

                           |                                  بلکه با میزبانی‏اش یک عمر، در تمام عِراق سَر باشد! }}

{{ب| ناگهان دست می دهد در راه، شهر یکدست با عبیدالله

                             |                            غیرت از دست می‏دهد ناگاه، آنکه مشتاق سیم و زر باشد }}

{{ب| می‏رسد لحظه مصاف اما، شرح این قصه در توانم نیست

                             |                      «شور» وقتی که بیکران بشود،«شعر» خوب است مختصر باشد }}

{{ب| می‏روم پای بیت‏هایم را، بکشانم به دسته‏های عزا

{{ب| راه ما تا حسین(ع) بسیار است، تا حسینیه گر چه راهی نیست  

                               |                    چشممان محو منبر است انگار، بلکه قدری خلاصه‏تر باشد!! }}

{{ب| بی‏گمان کربلا فقط غم نیست، کربلا نیمی از محّـرم نیست  

                                 |                        ناله‏هایی که با ریا بزنیـم، اشک‏هایی که بی اثر باشد... }}