شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:
==قیام مختار ثقفی==
==قیام مختار ثقفی==
به هنگام قیام مختار ثقفی در روز چهارشنبه 13 ربیع الاول سال 66 هجری به خونخواهی امام حسین (ع)، شبث جزو سرداران و مشاوران عبدالله‌ بن مطیع والی کوفه بود و ابن‌‌مطیع او را با حدود سه هزار سپاهی به جنگ سپاهیان مختار به سوی سبخه (میدان بزرگ کوفه) فرستاد. او همچنین راشد بن ایاس‌ بن مضارب را با چهار هزار نفر به منطقه مراد اعزام داشت. مختار هم نهصد نفر را به فرماندهی ابراهیم‌ بن مالک اشتر برای مقابله با راشد بن ایاس و نعیم‌ بن هبیره را با سیصد سوار و ششصد پیاده نظام علیه شبث فرستاد و یزید بن انس اسدی را با نهصد نفر به عنوان مقدمةالجیش نعیم‌ بن هبیره راهی عرصه نبرد کرد.
به هنگام قیام مختار ثقفی در روز چهارشنبه 13 ربیع الاول سال 66 هجری به خونخواهی امام حسین (ع)، شبث جزو سرداران و مشاوران عبدالله‌ بن مطیع والی کوفه بود و ابن‌‌مطیع او را با حدود سه هزار سپاهی به جنگ سپاهیان مختار به سوی سبخه (میدان بزرگ کوفه) فرستاد. او همچنین راشد بن ایاس‌ بن مضارب را با چهار هزار نفر به منطقه مراد اعزام داشت. مختار هم نهصد نفر را به فرماندهی ابراهیم‌ بن مالک اشتر برای مقابله با راشد بن ایاس و نعیم‌ بن هبیره را با سیصد سوار و ششصد پیاده نظام علیه شبث فرستاد و یزید بن انس اسدی را با نهصد نفر به عنوان مقدمةالجیش نعیم‌ بن هبیره راهی عرصه نبرد کرد.
نیروهای شبث از مقابل نیروهای مختار می‌گریختند. شبث برای تحریک و پایداری سپاهش فریاد می‌زد: ای حامیان بد، ازغلامانتان می‌گریزید؟ اشاره شبث به موالیانی بود که در سپاه مختار بودند. همین کنایه باعث شد تا گروهی از سپاهیانش برگردند و به شدت بجنگند و هر کدام از موالی را که اسیر می‌کردند، بکشند. لذا سپاه مختار در موقعیت سختی قرار گرفت. عبدالله‌ بن مطیع همچنین یزید بن‌ حارث‌ بن رویم را با دو هزار سپاهی به جنگ مختار فرستاد. مختار در این پیکار فرماندهی پیاده‌ نظام را برعهده گرفت در حالی که یزید بن انس اسدی را بر سواره‌ نظام گمارده بود. در این هنگام ابراهیم‌ بن مالک اشتر توانست نیروهای راشد بن ایاس را در هم شکند و خود وی را بکشد و به یاری مختار که در محاصره نیروهای شبث قرارگرفته بود، برود. هنگام حمله ابراهیم‌ بن مالک اشتر، شبث و نیروهای تحت امرش عق بنشینی کردند و تا نزدیک خانه‌های کوفه متواری شدند. سپس ابن‌‌مطیع او را مسئول محافظت قصر نمود. هنگامی که محاصره ابن‌‌مطیع و یارانش در قصر شدت یافت، شبث از او خواست که از مختار امان بخواهد. اشراف کوفه نیز همین نظر را داشتند، اما ابن‌‌مطیع نپذیرفت و ناگزیر به پیشنهاد دیگر شبث، مخفیانه گریخت و بزرگان کوفه از جمله شبث با مختار بیعت کردند.<ref>- ر.ک : تاریخ طبری، ج6، ص18-19، 22-32. </ref>
نیروهای شبث از مقابل نیروهای مختار می‌گریختند. شبث برای تحریک و پایداری سپاهش فریاد می‌زد: ای حامیان بد، ازغلامانتان می‌گریزید؟ اشاره شبث به موالیانی بود که در سپاه مختار بودند. همین کنایه باعث شد تا گروهی از سپاهیانش برگردند و به شدت بجنگند و هر کدام از موالی را که اسیر می‌کردند، بکشند. لذا سپاه مختار در موقعیت سختی قرار گرفت. عبدالله‌ بن مطیع همچنین یزید بن‌ حارث‌ بن رویم را با دو هزار سپاهی به جنگ مختار فرستاد. مختار در این پیکار فرماندهی پیاده‌ نظام را برعهده گرفت در حالی که یزید بن انس اسدی را بر سواره‌ نظام گمارده بود. در این هنگام ابراهیم‌ بن مالک اشتر توانست نیروهای راشد بن ایاس را در هم شکند و خود وی را بکشد و به یاری مختار که در محاصره نیروهای شبث قرارگرفته بود، برود. هنگام حمله ابراهیم‌ بن مالک اشتر، شبث و نیروهای تحت امرش عقبنشینی کردند و تا نزدیک خانه‌های کوفه متواری شدند. سپس ابن‌‌مطیع او را مسئول محافظت قصر نمود. هنگامی که محاصره ابن‌‌مطیع و یارانش در قصر شدت یافت، شبث از او خواست که از مختار امان بخواهد. اشراف کوفه نیز همین نظر را داشتند، اما ابن‌‌مطیع نپذیرفت و ناگزیر به پیشنهاد دیگر شبث، مخفیانه گریخت و بزرگان کوفه از جمله شبث با مختار بیعت کردند.<ref>- ر.ک : تاریخ طبری، ج6، ص18-19، 22-32. </ref>
بنا به گفته طبری، هنگامی که مختار کرسی منسوب به امام علی (ع) را به دست آورد، مردم را در مسجد جمع کرد و طی سخنانی آن را به صندوق بنی‌اسرائیل تشبیه نمود و مؤیدی بر حرکت خود مطرح کرد. در این هنگام شبث به‌پا خاسته و مُضَریان را از پذیرش سخنان او بازداشت.<ref>- ر.ک : همان، ص82-84. </ref>
بنا به گفته طبری، هنگامی که مختار کرسی منسوب به امام علی (ع) را به دست آورد، مردم را در مسجد جمع کرد و طی سخنانی آن را به صندوق بنی‌اسرائیل تشبیه نمود و مؤیدی بر حرکت خود مطرح کرد. در این هنگام شبث به‌پا خاسته و مُضَریان را از پذیرش سخنان او بازداشت.<ref>- ر.ک : همان، ص82-84. </ref>
شبث جزء اشراف کوفه بود. اشراف کوفه عبارت بودند از سران قبایل، برده‌داران و زمین‌داران عرب که پاسدار فرهنگ و ارزش‌های جاهلیت و مدافع سرسخت نظام طبقاتی بودند. آنان اگر چه از آغاز بعثت به مقاومت علیه دستاوردهای آن پرداختند، اما به اقتضای شرایط با نقاب نفاق، تظاهر به اسلام نموده و سعی داشتند با پذیرش دینِ جدید موقعیت سیاسی– اجتماعی خویش را حفظ نمایند. لذا همیشه تابع قدرت حاکم بودند. مختار پیش از پیروزی می‌گفت: اشراف در شهادت انقلابیون شیعه و شخص مسلم‌ بن عقیل و شهدای کربلا نقش داشته‌اند و از عوامل مهم حکومت اموی در عراق به‌شمار می‌روند. اما در پگاه پیروزی همین اشراف کوفه، رنگ عوض کردند و پیرامون مختار گرد آمدند. کسانی چون شبث‌ بن ربعی، محمد بن اشعث، حسّان‌ بن منذر و ... مختار آنان را خوب می‌شناخت و می‌دانست که از سران برجسته اشراف هستند. اما رهبری نهضت به نرمشی محافظه‌کارانه روی آورد و با اشراف نه تنها گرم گرفت بلکه از میان آنان مشاورینی نیز انتخاب کرد. همین امر خشم محمد بن حنفیه را برانگیخت.
شبث جزء اشراف کوفه بود. اشراف کوفه عبارت بودند از سران قبایل، برده‌داران و زمین‌داران عرب که پاسدار فرهنگ و ارزش‌های جاهلیت و مدافع سرسخت نظام طبقاتی بودند. آنان اگر چه از آغاز بعثت به مقاومت علیه دستاوردهای آن پرداختند، اما به اقتضای شرایط با نقاب نفاق، تظاهر به اسلام نموده و سعی داشتند با پذیرش دینِ جدید موقعیت سیاسی– اجتماعی خویش را حفظ نمایند. لذا همیشه تابع قدرت حاکم بودند. مختار پیش از پیروزی می‌گفت: اشراف در شهادت انقلابیون شیعه و شخص مسلم‌ بن عقیل و شهدای کربلا نقش داشته‌اند و از عوامل مهم حکومت اموی در عراق به‌شمار می‌روند. اما در پگاه پیروزی همین اشراف کوفه، رنگ عوض کردند و پیرامون مختار گرد آمدند. کسانی چون شبث‌ بن ربعی، محمد بن اشعث، حسّان‌ بن منذر و ... مختار آنان را خوب می‌شناخت و می‌دانست که از سران برجسته اشراف هستند. اما رهبری نهضت به نرمشی محافظه‌کارانه روی آورد و با اشراف نه تنها گرم گرفت بلکه از میان آنان مشاورینی نیز انتخاب کرد. همین امر خشم محمد بن حنفیه را برانگیخت.
در دوران حکومت مختار، شبث و دیگر اشراف کوفه که به شدت از پیروزی شیعیان و قیام مختار دچار وحشت شده بود، به دنبال فرصت بودند، تا ضربه را بر انقلاب مختار وارد سازند. آنان این فرصت را زمانی به‌دست آوردند که لشکر مختار به فرماندهی یزید بن انس اسدی برای جنگ با نیروهای شام به فرماندهی عبیدالله‌ بن زیاد روانه شده بودند. با مرگ یزید بن انس و بازگشت لشکر به کوفه، شایعه شکست انقلاب مختار توسط منافقین کوفه در شهر پیچید. اشراف که با مختار بیعت کرده بودند و عده‌ای از سرانشان مشاور مختار بودند، در شهرِ شایعه‌پذیر کوفه شایعه کردند که یزید بن انس به فرمان مختار کشته شده است. این شایعه در شهر قوت گرفت.  
در دوران حکومت مختار، شبث و دیگر اشراف کوفه که به شدت از پیروزی شیعیان و قیام مختار دچار وحشت شده بود، به دنبال فرصت بودند، تا ضربه را بر انقلاب مختار وارد سازند. آنان این فرصت را زمانی به‌دست آوردند که لشکر مختار به فرماندهی یزید بن انس اسدی برای جنگ با نیروهای شام به فرماندهی عبیدالله‌ بن زیاد روانه شده بودند. با مرگ یزید بن انس و بازگشت لشکر به کوفه، شایعه شکست انقلاب مختار توسط منافقین کوفه در شهر پیچید. اشراف که با مختار بیعت کرده بودند و عده‌ای از سرانشان مشاور مختار بودند، در شهرِ شایعه‌پذیر کوفه شایعه کردند که یزید بن انس به فرمان مختار کشته شده است. این شایعه در شهر قوت گرفت.  
خط ۵۷: خط ۵۷:
در اینجا شبث وارد معرکه دیگری شد و با کمک دیگر سران اشراف از جمله شمر بن ذی‌الجوشن که در کوفه مخفی بود، توطئه علیه مختار را تدارک دید.
در اینجا شبث وارد معرکه دیگری شد و با کمک دیگر سران اشراف از جمله شمر بن ذی‌الجوشن که در کوفه مخفی بود، توطئه علیه مختار را تدارک دید.
اشراف بلافاصله پس از خالی شدن کوفه از هوادارن مختار، از مخفی‌گاه‌ها بیرون آمده و تشکیل جلسه دادند، تا هر چه زودتر کار مختار را تمام کنند. پس در منزل شبث که او را شیخ و بزرگ خود می‌شمردند، اجتماع کرده و از او خواستند تا با مختار صحبت کند و بگوید مختار بی‌رضایت اشراف افرادی را بر آنان امارت داده و از موالیان و غلامان حمایت می‌کند و آنان را بر ما ترجیح می‌دهد. این امر باعث شده تا زیردستان بر ما مسلط شوند و دیگر کسی از ما فرمان نبرد و  زندگی ما متلاشی شود.  
اشراف بلافاصله پس از خالی شدن کوفه از هوادارن مختار، از مخفی‌گاه‌ها بیرون آمده و تشکیل جلسه دادند، تا هر چه زودتر کار مختار را تمام کنند. پس در منزل شبث که او را شیخ و بزرگ خود می‌شمردند، اجتماع کرده و از او خواستند تا با مختار صحبت کند و بگوید مختار بی‌رضایت اشراف افرادی را بر آنان امارت داده و از موالیان و غلامان حمایت می‌کند و آنان را بر ما ترجیح می‌دهد. این امر باعث شده تا زیردستان بر ما مسلط شوند و دیگر کسی از ما فرمان نبرد و  زندگی ما متلاشی شود.  
مختار در آن موقعیت حساس که درگیر جنگ با نیروهای شام بود، مایل نبود که جبهه‌ای دیگر در داخل گشوده شود، او اگر چه متوجه عمق توطئه شد، اما با ملایمت وعده داد ناراضیان را راضی خواهد کرد و به شبث گفت به آنان بگو اگر غلامان و اموالتان را پس دهم با من علیه بنی‌امیه و عبدالله‌ بن زبیر وارد جنگ می‌شوید؟ اشراف این پیشنهاد را قبول نکردند.
مختار در آن موقعیت حساس که درگیر جنگ با نیروهای شام بود، مایل نبود که جبهه‌ای دیگر در داخل گشوده شود، او اگر چه متوجه عمق توطئه شد، اما با ملایمت وعده داد ناراضیان را راضی خواهد کرد و به شبث گفت به آنان بگو اگر غلامان و اموالتان را پس دهم با من علیه بنی‌امیه و عبدالله‌ بن زبیر وارد جنگ می‌شوید؟ اشراف این پیشنهاد را قبول نکردند.
===جنگ اشراف با مختار در کوفه===
===جنگ اشراف با مختار در کوفه===
پس از گفت‌وگوی بی‌نتیجه شبث با مختار، اشراف به سرکردگی شبث از این فرصت استثنایی استفاده کرده و به مخالفت با مختار پرداختند و تصمیم به جنگ با او گرفتند. ابراهیم‌ بن مالک اشتر که برای جنگ با عبیدالله‌ بن زیاد از کوفه خارج شده بود، با فرمان مختار برگشت. جنگ سختی درگرفت. اشراف سه گوشه مهم کوفه را اشغال کرده و نقاط استراتژیک آن را به دست گرفتند.<ref>- نحوه اشغال کوفه: میدان سبیع تحت اشغال عبدالرحمن‌ بن قیس همدانی، میدان کناسه در دست شبث‌ بن ربعی، میدان بشر تحت تسلط کعب‌ بن ابی‌بشر بن جریر، میدان مراد در دستان عمرو بن حجاج زبیدی و حجار بن ابجر و یزید بن حارث، میدان کنده تحت اشغال زحر بن قیس جعفی و اسحاق‌ بن محمد بن اشعث کندی، میدان مخنف تحت تصرف عبدالرحمن‌ بن مخنف، میدان  بنی‌سلوک تحت اشغال شمر بن ذی‌الجوشن. ر.ک : انساب الاشراف، ج5، ص232-237؛ تاریخ طبری، ج6، ص43-49؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص231-234. </ref> ابراهیم با تدبیر خاص نظامی از دشت وسیع جلوی شهر کوفه (سبیع) که تحت اشغال عبدالرحمن‌ بن قیس همدانی بود، حمله را آغاز کرد و خط مقدم مقاومت اشراف را در هم شکست و به مواضع قبیله مضر رسید.  
پس از گفت‌وگوی بی‌نتیجه شبث با مختار، اشراف به سرکردگی شبث از این فرصت استثنایی استفاده کرده و به مخالفت با مختار پرداختند و تصمیم به جنگ با او گرفتند. ابراهیم‌ بن مالک اشتر که برای جنگ با عبیدالله‌ بن زیاد از کوفه خارج شده بود، با فرمان مختار برگشت. جنگ سختی درگرفت. اشراف سه گوشه مهم کوفه را اشغال کرده و نقاط استراتژیک آن را به دست گرفتند.<ref>- نحوه اشغال کوفه: میدان سبیع تحت اشغال عبدالرحمن‌ بن قیس همدانی، میدان کناسه در دست شبث‌ بن ربعی، میدان بشر تحت تسلط کعب‌ بن ابی‌بشر بن جریر، میدان مراد در دستان عمرو بن حجاج زبیدی و حجار بن ابجر و یزید بن حارث، میدان کنده تحت اشغال زحر بن قیس جعفی و اسحاق‌ بن محمد بن اشعث کندی، میدان مخنف تحت تصرف عبدالرحمن‌ بن مخنف، میدان  بنی‌سلوک تحت اشغال شمر بن ذی‌الجوشن. ر.ک : انساب الاشراف، ج5، ص232-237؛ تاریخ طبری، ج6، ص43-49؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص231-234. </ref> ابراهیم با تدبیر خاص نظامی از دشت وسیع جلوی شهر کوفه (سبیع) که تحت اشغال عبدالرحمن‌ بن قیس همدانی بود، حمله را آغاز کرد و خط مقدم مقاومت اشراف را در هم شکست و به مواضع قبیله مضر رسید.  
خط ۶۵: خط ۶۵:
===پس از مرگ مختار===
===پس از مرگ مختار===
پس از مرگ مختار در سال 67 هجری، حارث‌ بن عبدالله‌ بن ابی‌ربیعه مخزومی ملقب به قُباع به دستور ابن‌‌زبیر والی کوفه گردید. شبث ریاست شرطه آن شهر را از طرف وی به عهده گرفت.<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، ج5، ص 274؛ تهذیب التهذیب، ج4، ص303-304. </ref>  
پس از مرگ مختار در سال 67 هجری، حارث‌ بن عبدالله‌ بن ابی‌ربیعه مخزومی ملقب به قُباع به دستور ابن‌‌زبیر والی کوفه گردید. شبث ریاست شرطه آن شهر را از طرف وی به عهده گرفت.<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، ج5، ص 274؛ تهذیب التهذیب، ج4، ص303-304. </ref>  
در دوران حکومت مصعب‌ بن زبیر در عراق (67 هجری به بعد) شبث به جنگ با خوارج اَزارقه که در فارس و عراق شورش کرده بودند، رفت.<ref>- ر.ک : تاریخ طبری، ج6، ص123-124؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص283. </ref> به این ترتیب با سیاست‌پیشگی هر روز به رنگی در‌آمد.  
در دوران حکومت مصعب‌ بن زبیر در عراق (67 هجری به بعد) شبث به جنگ با خوارج اَزارقه که در فارس و عراق شورش کرده بودند، رفت.<ref>- ر.ک : تاریخ طبری، ج6، ص123-124؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص283. </ref> به این ترتیب با سیاست‌پیشگی هر روز به رنگی در‌آمد.
 
==مرگ شبث==
==مرگ شبث==
بنا به نقلی شبث در ”یوم جبّانة السبیع“ هنگام نبرد با مختار در کوفه به سال 66 هجری کشته شد.<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، ج5، ص234-235، 251. </ref> لیکن  بنا به نقلی دیگر او تا مدتی بعد می‌زیسته است و سپس با مرگ طبیعی و به علت بیماری مُرد.<ref>- ر.ک : همان، ص235، 275-276. </ref>
بنا به نقلی شبث در ”یوم جبّانة السبیع“ هنگام نبرد با مختار در کوفه به سال 66 هجری کشته شد.<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، ج5، ص234-235، 251. </ref> لیکن  بنا به نقلی دیگر او تا مدتی بعد می‌زیسته است و سپس با مرگ طبیعی و به علت بیماری مُرد.<ref>- ر.ک : همان، ص235، 275-276. </ref>