قسم دادن به قرآن

روز عاشورا، چون امام حسین(ع) اصرار کوفیان را بر کشتن او دید، قرآن را گرفت و باز کرد و بر سر نهاد و صدا زد: «میان من و شما، قرآن و جدّم رسول خدا(ص) داور باد!اى گروه!چرا ریختن خونم را روا مى‌شمارید؟مگر من فرزند پیامبر شما نیستم؟...» آنگاه کودک شیرخوار خود را که از تشنگى مى‌گریست بر سر دست گرفت و فرمود: «اگر بر من رحم نمى‌کنید،بر این کودک رحم کنید«ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطّفل».

این اقتدا به پدرش على(ع) بود که قرآن بر سر نهاد و یاران سست عنصر خویش را نفرین کرد.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۵.