قدرت قمى

قدرت قمی از عارفان و شاعران قرن سیزدهم هجری ایران است.

قدرت قمی
نام اصلی	سید على رضوى
پدر و مادر	میرزا سید عزیز
مرگ	قم
ملیت	ایرانی
محل زندگی	قم
جایگاه خاکسپاری	رواق آیینه حضرت معصومه علیها السلام
در زمان حکومت	ناصری
سبک نوشتاری	عراقی
تخلص	قدرت

زندگینامه

نامش سید على از سادات رضوى قم، متخلص به «قدرت» و فرزند میرزا سید عزیز از عرفاى شاعر پیشینه دوره ناصرى بود. برادر بزرگ او نیز حاج سید حسن مجتهد صاحب نهایةالمامول در شرح کفایةالاصول داراى طبع شعر بوده و تخلص شعرى‌اش «حکمت» بوده‌است. آرامگاه قدرت در رواق آیینه حضرت معصومه(ع) مقبره آل ابوالفتح قرار دارد.

آثار

قدرت قمى در اغلب انواع قالب‌ها، اشعاری سروده و به شیوه بیانى متقدمین عنایت داشته‌است. دو مرثیه منظومى که در سوگ سالار شهیدان از او بر جاى مانده در سبک عراقى سروده شده‌است. اشعار قدرت قمى سرشار از اصطلاحات عرفانى، حکمى و سلوکى است.

اشعار

زنده شد دین، کشته شد در راه امت تا حسین		جان به قربان تو و قربانیانت یا حسین
یک دو تن از مردگان را کرد احیاگر مسیح		جان به قربانش که عالم را نمود احیاء حسین
فانى فى اللّه بود و باقى بِالذّات شد		وه چه خوش اتمام حجت کرد بر اعداء حسین
گرچه اظهار عطش مى‌کرد لیک از شوق وصل		تشنه‌تر بودى به کام ار ریختى دریا حسین
اصغر از گهواره خود را برفکند و زد خروش		یعنى: این سُو ران که بی کس نیستى بابا حسین
معنى: من کان فى المهد صبیّا را به شرح		خواست تا بر اکبر و اصغر کند افشا حسین
بر فراز دست پس بگرفت آن جرم ثقیل		آشکار کرد تفسیر ید بیضا حسین
تا حسین‌ات دست گیرد «قدرتا»! لا ینقطع		سینه را بخراش و خوش بخروش و برگو یا حسین

منابع

• محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج۱، ص ۴۲۴-۴۲۵.