خطیب
خطیب یا سخنران، کسى است که خطبه مى‌خواند.
خطیب کاخ یزیدویرایش
در کاخ یزید،در حضور اسراى اهل بیت، خطیب دربار به دستور یزید شروع به سخنرانى کرد و به مدح یزید و ناسزا گفتن به على(ع) و حسین(ع) پرداخت. زین العابدین(ع) بر سر او فریاد کشید که: «واى بر تو اى خطیب! خشم خدا را به قیمت خشنودى مخلوق،مى‌خرى؟جایگاهت در آتش است».
«ویلک ایّها الخاطب!اشتریت مرضاة المخلوق بسخط الخالق،فتبوّأ مقعدک من النّار». [۱]
منبعویرایش
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۶۴.
پی‌نوشتویرایش
- ↑ حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۳۸۵.