ابدا حسین او شرعیه الخروج على حکم الجور
ابدا حسین او شرعیه الخروج على حکم الجور کتابی است درباره‌ی وضعیت تاریخی در عهد اموی و چگونگی نظام آن و در بخش دوم کتاب به چگونگی قیام و شرح خروج امام حسین(ع) علیه امویان و دستگاه جور و فساد یزید اختصاص دارد که توسط شریف راشد صدفی نوشته شده‌است.
| ابدا حسین او شرعیه الخروج على حکم الجور
| |
|---|---|
 | |
| نویسنده | شریف راشد صدفی |
| ناشر | دارالهادی |
| محل نشر | بیروت |
| تاریخ نشر | ۱۴۲۲ |
| چاپ | اول |
| تعداد صفحات | ۴۵۵ |
| قطع | وزیری |
درباره‌ی کتابویرایش
کتاب حاضر، که در پنجمین دورهٔ کتاب سال ولایت (۱۳۸۲)، به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد، دربارهٔ مشروعیت قیام امام حسین(ع) است. در مقدمهٔ آن، ضمن اشاره به اندک بودن کتاب‌های تحلیلی دربارهٔ سیدالشهداء، گفته شده است که بسیاری از آثار کهن، یا مقاتل و مناقب است و جنبهٔ عاطفی دارد و یا کتاب‌های تاریخی محض است و با وجود اهمیتشان، مادّهٔ خام برای تحلیل است. آنگاه نویسنده افزوده در سرزمین‌هایی که مذهب اهل سنت حاکم است، قیام امام حسین نادیده گرفته می‌شود و این کتاب عهده‌دار بررسی زوال دولت اسلامی و قیام آن حضرت است. باشد که در آینده نزاع سنی و شیعه، که بیشتر، از بررسی نادرست نصوص سرچشمه می‌گیرد، پایان پذیرد (ص ۸-۹).
عنوان باب‌های کتابویرایش
«تمهید»، «بین الجاهلیة و الاسلام»، «الامویة: الحزب الاموی» و «خروج الحسین»، عنوان باب‌های کتاب است و باب سوم و چهارم مفصل‌تر از دو باب دیگر. ضمیمهٔ کتاب به بحثی کوتاه دربارهٔ اموال حاکم ستمگر و حلّیّت مصادرهٔ آن اختصاص دارد.
باب اول ویژهٔ اوضاع و احوال مردم عربستان و تبارشناسی عرب‌ها و منازعات قبیله‌های عدنانی و قحطانی است.
باب دوم از مفهوم جاهلیت و اختصاص نداشتن آن به زمان و مکانی خاص سخن رفته است. نویسنده با اشاره به معانی جاهلیت، از جمله اینکه جهل در مقابل حلم است و نه علم، به مقوّمات اسلام و جاهلیت و تفاوت‌هایشان پرداخته است.
باب سوم دربارهٔ کارنامهٔ امویان است و شامل این مباحث: اختلافات بنی‌هاشم و بنی‌امیه، قدرت‌طلبی امویان، نقد حجّیّت رجال و برکشیدن اصحاب پیامبر تا درجهٔ عصمت، نقد احادیث مجعول در فضایل معاویه، شهادت عمّار بن یاسر و تأویل حدیث رسول خدا (ص) دربارهٔ قاتلان او، ردّ ادّعای معاویه در ولی‌دم بودن عثمان، نظام استبدادی امویان و چگونگی برخوردشان با مخالفان، ویژگی‌ها و رویکردهای نظام اموی، تعصّب قبیله‌ای امویان، تفرقه‌افکنی میان مردم و ظهور شعوبیه.
باب چهارم با بحث دربارهٔ قیام امام حسین(ع) علیه حکومت یزید آغاز می‌شود و آنگاه از مشروعیت قیام علیه حاکمان ظالم سخن رفته و احادیثی که بر اطاعت از ایشان دلالت دارد، نقد و تضعیف شده است. در ادامه می‌خوانیم که همهٔ این اخبار و آنچه در عاشورا رخ داد، ناشی از ممنوعیّت کتابت حدیث پس از پیامبر و ماجرای یوم‌الخمیس و سقیفه و عملکرد خلفاست.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص ۲۲۱-۲۲۲.