قیس بن هیثم
زندگینامهویرایش
قیس مدتی کارگزار عثمان در خراسان بود.[۱] به هنگام کمک خواستن عثمان از اهل بصره، قیس برخاست و مردم را به یاری او تشویق کرد. مردم به یاری او شتافتند ولی با دریافت خبر قتل او بازگشتند.[۲]
قیس بن هیثم به سال 66 قمری فرمانده جنگجویان عبدالله بن زبیر علیه سپاه مختار بود و در سال 67 ق. در جنگ با مختار با مصعب بن زبیر همراه شد و فرماندهی نیروها را بر عهده داشت. گویا به همراه یاران مصعب در مصاف با عبدالملک بی مروان کشته شد.[۳]
نقشهای حکومتیویرایش
قیس در روزگار معاویه برای عبدالله بن عامر سرپرست پاسبانان بصره بود. سپس عبدالله مدت دو سال او را والی خراسان کرد ولی پس از آن وی را عزل کرد[۴] و به زندان افکند.[۱] آنگاه با وساطت مادرش که خواهر عبدالله بود، از زندان آزاد شد. قیس بار دیگر مورد توجه عبدالله قرار گرفت و در بصره فرمانروایی یافت. چون معاویه در سال 45 قمری زیاد بن سمیه را بر بصره گماشت، قیس بن هیثم والی مردروذ، فاریاب و طالقان شد و مدتی را در آن سامان فرمانروایی کرد و سپس به بصره آمد.
عدم همراهی با امام حسین(ع)ویرایش
قیس بن هیثم به عنوان یکی از سران بصره نامه دعوت امام حسین(ع) را از یکی سفیران آن حضرت، سلیمان بن رزین دریافت کرد،[۵] اما به این دعوت پاسخ نداد.