فطرس فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌اى، که هنگام تولد امام حسین(ع) همراه جبرئیل نزد پیامبر(ص) آمد و خود را بر گهواره حسین مالید و دوباره خداوند به او بال داد و به آسمان رفت. [۱]

شفا یافته

او که شفایافتۀ حسین(ع) بود، عهد کرد که سلام زائران را به حسین(ع) برساند:

«...و له علىّ مکافاة لا یزوره زائر الاّ ابلغته سلامه و لا یصلّى علیه مصلّ الاّ ابلغته صلاته...» [۲] بر عهدۀ من است که شفا دهى او را جبران کنم.هیچ زائرى نیست که او را زیارت کند،مگر آنکه سلامش را به آن حضرت مى‌رسانم و هیچ کس بر او درود نمى‌فرستد، مگر آنکه درودش را به او ابلاغ کنم. به گفتۀ ابن عباس، این فرشته در بهشت، به نام غلام حسین بن على شناخته مى‌شود. [۳]

فطرس اگر بال و پر گرفت،عجب نیست نامۀ آزادیش به نام حسین است [۴]

منبع

پی‌نوشت

  1. بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۳۴.
  2. اثبات الهداة،ج ۵،ص ۱۹۱.
  3. مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۷۴.
  4. قاسم رسا.