روضه الشهداء
روضه الشهدا کتابی است در مورد امام حسین(ع) و نهضت کربلا که توسط حسین واعظ کاشفی به فارسی نگارش شده است.
| روضة الشهدا
| |
|---|---|
 | |
| نویسنده | حسین واعظ کاشفی |
| ناشر | معین (تصحیح ذوالفقاری) |
| محل نشر | تهران (تصحیح ذوالفقاری) |
| تاریخ نشر | 1390 (تصحیح ذوالفقاری) |
| شابک | 978-964-165-057-7 |
| تعداد صفحات | 750 (تصحیح ذوالفقاری) |
| موضوع | مقتل |
| سبک | رمان تاریخی |
| زبان | فارسی |
درباره کتاب
روضه الشهدا از بلایا و مصائب انبیا آغاز شده تا به حضرت خاتم انبی(ص) و پس از آن به مصائب اهل بیت و تاریخ وفات آنها پرداخته است ولی گاهی در تاریخ و پاره مطالب با روایات دیگر اختلاف دارد و یا از کتبی است که در عصر ما موجود نیستند. برخی از نویسندگان مانند شهید مطهری به مطالب این کتاب انتقاداتی وارد نموده‌اند.
محتوای کتاب
کتاب در یازده بخش نوشته شده است:
- باب اول در ابتلای بعضی انبیا(ص)
- باب دوم در جفای قریش با حضرت رسالت صلی‌الله و شهادت حمزه و جعفر طیار
- باب سوم در وفات حضرت سید المرسلین
- باب چهارم در حالات حضرت فاطمه از وقت ولادت تا زمان وفات
- باب پنجم در اخبار علی (ع) از زمان ولادت تا شهادت
- باب ششم در فضائل امام حسن(ع) و بعضی احوال وی از ولادت تا شهادت
- باب هفتم در مناقب امام حسین (ع) و ولادت وی و احوال آن حضرت بعد از وفات برادر
- باب هشتم در شهادت مسلم و قتل فرزندان او
- باب نهم رسیدن امام حسین(ع) به کربلا و محاربه وی با اعدا و شهادت آن حضرت با اهل بیتش
- باب دهم وقایع بعد از واقعه کربلا و عقوبت مخالفان
- خاتمه ذکر اولاد سبطین و سلسله نسب مخالفان
چکیده‌ای از کتاب
در باب اول کتاب ذکر احوال پیامبران الهی را می‌کند که به ترتیب از حضرت آدم (ع) شروع می‌شود و تا حضرت یحیی(ع) ادامه دارد. در احوالات حضرت نوح آمده که کشتی حضرت نوح بعد از 7 شبانه‌روز، روی آب شناور بود و در سرزمین کربلا توقف کرد، حضرت نوح(ع) دلیل این توقف را از خداوند پرسید، خداوند پاسخ داد این جائیست که کشتی اهل بیت در گرداب خون غرقه خواهد شد.
در احوالات حضرت علی (ع) نیز آمده که حضرت می‌فرمایند:« من را سه رکن در هم میشکنند یکی وفات پیامبر (ص) که پشت و پناهم بود، دیگری وفات فاطمه (س) که دیده‌ام از غایت حسرت گریان شد و دیگری خبر شهادت حسین(ع) که رسول (ص) من را از آن خبر داد.» چهار بخش پایانی کتاب در مورد احوالات امام حسین (ع) از ولادت که مانند حضرت یحیی (ع) در شش ماهگی بدنیا آمده تا شهادت خود و یارانش است. از جمله حکایات شهیدان اهل بیت قصه مسلم بن عقیل، نماینده امام حسین (ع) است که موظف به خواندن نامه امام برای کوفیان بود که در نهایت به شهادت مسلم و فرزندانش ختم شد. مسلم آنها را بدست شریح قاضی سپرده بود و وی از ترس عبیدالله آنها را به دست کاروانی که قصد عزیمت به مدینه را داشتند سپرد، و بعد از ماجراهایی که برایشان پیش آمد به دست شخصی به نام حارث کشته‌شدند.
در باب شهادت امام حسین (ع) به ذکر شهادت یاران امام حسین(ع) از جمله عبدالله بن عمرو کلبی، زهیر بن حسان الاسدی و ... نیز پرداخته شده است.
در پایان کتاب نیز سرگذشت قاتلان امام حسین (ع) که از راویان معتبر ذکر شده که هیچکدام بعد از شهادت امام حسین (ع) دمی در آسایش نبوده‌اند. در کنز الغرایب از ماری در دوزخ به نام «شدید» سخن گفته شده که خواهان عقوبت قاتلان امام حسین (ع) است.
بخش‌هایی از کتاب
... روزی حضرت مرتضی علی (ع) در بعضی از سفرهای خود به صحرای کربلا رسید و گریان گریان از آنجا بگذشت، پس گفت والله این است محل خواباندن شتران ایشان و موضع شهادت ایشان. اصحاب گفتند یا امیرالمومنین (ع) این چه موضعیست فرمود اینجا کربلاست اینجا قومی را بکشند که بی حساب ببهشت در آیند ... (ص 150).