حسین آهی
حسین آهی (1331 ه. ش - 1398 ه. ش) شاعر و پژوهشگر معاصر ایرانی بود.
| حسین آهی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | 1331 ه.ش تهران |
| مرگ | 1398 ه. ش |
| ملیت | ایرانی |
| تخلص | ابن آهی |
زندگینامه
حسین آهی که قبلا «ابن آهی» تخلص می‌کرد در سال 1331 ه. ش در تهران به دنیا آمد. پدرش از شاعران مرثیه سراست. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران گذراند و پس از پایان تحصیلات مقدماتی و عالی، به زبان‌های عربی و انگلیسی و آلمانی آشنا شد. بعد از انقلاب اسلامی مدت چهار سال به عنوان رایزن فرهنگی از طرف وزارت امور خارجه به کشور آلمان اعزام شد.
وی از سال 1354 ه. ش به سرودن اشعار پرداخت و شعرهایش تاکنون به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، به ویژه مجلات گوهر و یغما، به چاپ رسیده است. آهی برای چند دیوان شعر مقدمه نوشته است. او در عروض صاحبنظر است و کتاب «دره‌ی نجفی» را تصحیح و تعلیقات بر آن نوشته است که با مقدمه‌ی استاد امیری فیروز کوهی و دکتر مهدی حمیدی شیرازی توسط کتابفروشی فروغی در سال 1358 ه. ش انتشار یافته است. آهی اگرچه در انواع قالب‌های شعری تجربه دارد، ولی بیشتر گرایشش به غزل است، به طوری که از او چند غزل در حال و هوای شعر امروز دیده شده است.
وی سرانجام در 8 مرداد 1398 دارفانی را وداع گفت.
آثار
از حسین آهی بیش از بیست اثر تحقیقى در راستای احیاى متون منظوم و منثور پارسى به چاپ رسیده است.
منظوم
- «بحور شعر فارسی»
- «فهرست کامل عروضی دیوان ناصر خسرو»
- «فرهنگ اصطلاحات ادبی»
- «خیام شناسی»
- «فهرست عروضی حافظ»
- «دیوان ریاضی یزدی (حواشی و تصحیح و مقدمه)»
- «تصحیح و شرح دیوان کامل بیدل»
- «تصحیح کتاب کامل بهایی»
مقاله‌ها
اشعار
خون خدا
| می‌خواست کفر، افکند از جوش، کعبه را | تا اهل دین، کنند فراموش، کعبه را | |
| بگرفت جا، به‌دامن کرب‌وبلا، حسین | با درد و غم، چو کرد هم‌آغوش، کعبه را | |
| شد زنده دین حق ز قیامش، اگرچه کرد | اندر عزای خویش، سیه‌پوش، کعبه را | |
| خون خدا به کرب‌وبلا موج می‌زند | بینم ولیک ساکت و خاموش، کعبه را | |
| بوی خوشی که می‌وزد از تربت حسین | گویی که بُرده تا ابد از هوش، کعبه را | |
| بنگر مقام و رتبه، که در پیش کربلا | شد حلقه‌ی ارادتِ در گوش، کعبه را | |
| از بس که اشک ریخته در ماتم حسین | چون زمزم است، چشمه‌ی پرجوش، کعبه را | |
| یا نیست جز خیال شه کربلا به‌سر | یا خاطرم نموده فراموش، کعبه را |
منابع
پی نوشت
- ↑ درباره مجموعه شعر «با کاروان شعر عاشورا»