یا دهر افّ لک...
اشعارى است که امام حسین«ع»آنها را مکرّر بر زبان جارى کرد.امام سجاد«ع»که بیمار بود و در خیمه،حضرت زینب او را پرستارى مىکرد،اینها را شنید،فهمید که خبر از شهادت مىدهد.گریست.زینب هم شنید و گریه کرد.امام حسین«ع»او را دلدارى داد و به بردبارى سفارش کرد. [۱]
یا دهر افّ لک من خلیل کم لک بالإشراق و الأصیل من صاحب او طالب قتیل و الدّهر لا یقنع با لبدیل و انّما الأمر الى الجلیل و کلّ حىّ سالک سبیلى
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 476.
- ↑ اعیان الشیعة،ج 1 ص 601.