نعمان بن بشیر

وى در ایّامى که مسلم بن عقیل،به نمایندگى از سوى سید الشهدا به کوفه آمده و به نفع آن حضرت بیعت مى‌گرفت،والى کوفه بود،پیشتر ساکن شام شده بود.از قبیلۀ خزرج و از انصار بود.مادر او عمره دختر رواحه(خواهر عبد الله بن رواحه)نام داشت.نعمان قبلا از سوى معاویه ولایت کوفه را بر عهده داشت،یزید هم او را در همان منصب ابقاء کرد.

وى خطیب و شاعر بود.در جنگ صفّین از سپاه معاویه به شمار مى‌آمد.سپس قاضى دمشق شد.آنگاه از سوى معاویه به ولایت یمن گماشته شد.از آن پس 9 ماه هم والى کوفه گشت.

نهضت مسلم بن عقیل و هوادارانش در کوفه چون اوج و قدرت گرفت،عبد الله بن مسلم که از هواداران بنى امیّه بود،نسبت به سهل انگارى نعمان در قضیّۀ مسلم بن عقیل انتقاد کرد و گزارش به یزید داد و درخواست کرد که براى کوفه مرد مقتدرترى بفرستد.

یزید هم به پیشنهاد مشاور مسیحى خود«سرجون»عبید الله بن زیاد را به ولایت کوفه منصوب کرد و به وى فرمان سختگیرى و شدّت عمل داد،و بدین صورت،نعمان بن بشیر از کوفه عزل شد.تا دوران حکومت مروان بن حکم نیز زنده بود و والى حمص گشت ولى بعلّت بروز اغتشاشاتى که به فتنۀ ابن زبیر معروف است،اهل حمص او را پذیرا نشدند،از آنجا گریخت،مردم تعقیبش کرده او را کشتند.این حادثه در سال 65 هجرى بود. وى در آن هنگام 64 سال داشت.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 448.