آل ابى سفیان

خاندان و دودمان ابوسفیان را آل ابی سفیان می‌نامند.

تاریخچه

ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفۀ بنى امیه بود. خودش و دودمانش با بنى هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنى داشتند. ابوسفیان در لشکرکشیها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با على و امام حسن(ع) جنگید، نوه‌اش یزید، حسین بن على را در کربلا کشت.

نسل ابوسفیان ضد توحید بودند، از این رو پیامبر فرموده بود: «الخلافة محرمة على آل ابى سفیان».[۱] اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابوسفیان و این دودمان لعن شده‌اند (اللهم العن ابا سفیان،اللهم العن...و آل ابى سفیان) به خاطر درگیرى و مبارزۀ آنان با اساس اسلام است. امام صادق(ع) نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابى سفیان را، نزاعى مکتبى و بر سر عقیده مى‌دانست، نه شخصى و مى‌فرمود: «انا و آل ابى سفیان اهل بیتین تعادینا فى الله، قلنا: صدق الله و قالوا: کذب الله»[۲] نیز، مایۀ از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین(ع) مى‌دانست: «ان آل ابى سفیان قتلوا الحسین بن على صلوات الله علیه فنزع الله ملکهم».[۳]

سیدالشهداء(ع) روز عاشورا، سپاه کوفه را که براى کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود: «ویحکم یا شیعة آل ابى سفیان!ان لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فى دنیاکم...»[۴] اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابو سفیان همۀ آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و براى خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جاى دنیا و هر زمان دیگر.

منبع

پی نوشت

  1. بحار الأنوار،ج ۴۴،ص۳۲۶.
  2. همان،ج ۳۳،ص ۱۶۵،ج ۵۲،ص ۱۹۰.
  3. همان،ج ۴۵،ص ۳۰۱،ج ۴۶،ص ۱۸۲.
  4. همان،ج ۴۶،ص ۵۱.