یا دهر افّ لک...

نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۲ توسط Rahdar (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

یا دهر اف لک ... اشعاریست که امام حسین(ع) بارها در کربلا زمزمه کرد و خبر از شهادت ایشان داشت.

معنا و مفهمومویرایش

یا دهر اف لک ... اشعارى است که امام حسین(ع) آنها را مکرّر در کربلا بر زبان جارى می‌کرد. امام سجاد(ع) که بیمار بود و در خیمه، حضرت زینب(س) او را پرستارى مى‌کرد، اینها را شنید، فهمید که خبر از شهادت مى‌دهد. اما سجاد(ع) گریست. زینب(س) هم شنید و گریه کرد. امام حسین(ع) آنها را دلدارى داد و به بردبارى سفارش کرد.[۱]

متن شعرویرایش

یا دهر افّ لک من خلیل کم لک بالإشراق و الأصیل
من صاحب او طالب قتیل و الدّهر لا یقنع با لبدیل
و انّما الأمر الى الجلیل و کلّ حىّ سالک سبیلى

منبعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. اعیان الشیعة،ج ۱ ص ۶۰۱.