سهل بن سعد
یکى از شیعیان اهل بیت که در شام، بیرون دروازۀ دمشق، با کاروان اسراى کربلا برخورد کرد و از جشن و پایکوبى مردم به شگفت آمد.با سکینه دختر امام حسین(ع) سخن گفت و خود را معرّفى کرد و درخواست نمود که اگر کارى داشته باشند، انجام دهد.
سکینه گفت: «به نیزه‌دارى که این سر را مى‌برد، بگو تا جلوى ما برود و مردم مشغول تماشاى سر شوند و به چهرۀ حرم رسول الله ننگرند.»
سهل با پرداخت چهار صد دینار به نیزه‌دار از او خواست که پیشاپیش خاندان پیامبر راه برود. [۱] سهل بن سعد ساعدى،از اصحاب پیامبر و یاران على بود.تا سال ۸۸ هجرى زیست.هنگام مرگ،۹۶ ساله یا صدساله بود. [۲]