جندب بن حجیر کندی خولانی
جُندَب بن حُجَیر (حُجر) کندی خولانی کوفی، خولان قبیله‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی (عرب جنوب) که اصالت یمنی داشت. جُندب بن حُجَیر علی‌رغم دشواری‌های بسیار توانست از کوفه خارج شود و در منزل بطن العقبه به امام حسین (ع) بپیوندد.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | جُندَب بن حُجَیر (حُجر) کندی خولانی کوفی |
| نقش های برجسته | از شهدای صبح عاشورا که در حمله اول به شهادت رسید |
زندگینامه
او امیر دو قبیله بنی کنده و ازد و از بزرگان شیعه در کوفه بود. او پیامبر (ص) را درک کرده بود. وی از دعات به امامت امام علی (ع) بوده و در جنگ‌ها در رکاب آن حضرت می‌جنگید. در جنگ صفین فرماندهی دو قبیله ازد و کنده را برعهده داشت.
نقش در واقعه کربلا
جُندب از شهدای صبح عاشورا است که در حمله اول به شهادت رسید. [۱] در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جُندَبِ بنِ حُجرٍ اَو حُجَیرِ الخَولانی“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 276.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : رجال طوسی، ص72؛ تاریخ دمشق، ج11، ص304؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611، ج4، ص242؛ بحار الانوار، ج45، ص82؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ص174؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص77؛ منتهی الآمال، ج1، ص353؛ انصار الحسین (ع)، ص90-91معجم رجال الحدیث، ج4، ص162؛ وسیله الدارین، ص114.