خار مغیلان
خار درخت«امّ غیلان»،امّ غیلان درخت خاردارى است که در بادیه مى‌روید که گاهى به اندازۀ درخت سیب یا کوچکتر مى‌شود. [۱] در مرثیه‌ها چنین گفته مى‌شود که پس از شهادت امام حسین«ع»و حملۀ دشمن به خیمه‌ها و به آتش کشیدن آنها،کودکان آوارۀ دشت و بیابان شدند و دو کودک در بیابان،دور از جمع اهل بیت،گم شدند و شب زیر خار مغیلان پناه گرفتند و جان باختند. [۲] در منابع معتبر تاریخى چنین چیزى نیامده است.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 158.