مدرس اصفهانی
میرزا یحیی مدرس مشهور به بیدآبادی فرزند محمد اسماعیل از علمای معاصر است.
| مدرس اصفهانی | |
|---|---|
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| زادروز | 1254 ه.ق کربلا |
| مرگ | 1349 ه.ق |
زندگینامه
او در سال 1254 هـ.ق در کربلا متولّد شد. علوم مقدماتی را در عراق آموخت. در شانزده سالگی همراه پدر به اصفهان رفت و به تکمیل تحصیلات خود در علوم عقلی و نقلی و ادبی مانند ریاضیات و هیئت و نجوم پرداخت و در این علوم متبحر شد.
مدرس بید آبادی در مدرسۀ میرزا حسین واقع محله بید آباد اصفهان و نیز همواره در منزل مسکونى خود در پهلوى مسجد سیّد، حوزۀ درس گسترد و طلاب علوم در ادبیات و فقه و اصول و کلام و منطق و معانى و بیان به درسش حاضر و چندین نفر از بزرگان از مجلس درس او بیرون آمدهاند. مرگش به سال 1349 ه.ق اتفاق افتاده است.
اساتید
میرزا یحیی در اصفهان و نجف از محضر علماى بزرگى چون شیخ انصارى، شیخ محمّدباقر مسجدشاهى، شیخ محمّدباقر واثق همدانى و آقا میرزا محمّدهاشم چهارسوقى و میرزا محمدباقر صاحب روضات و آخوند کاشى بهره‌مند شد. علوم غریبه را از ملاهادى سدهى فراگرفت. وى از نوابغ علم و ادب در دو قرن اخیر بود که در همۀ علوم ادبى و فقه و اصول استاد و در انواع حکمت از اشراقى و مشایى و ریاضى یگانۀ دوران و مخصوصاً در علوم غریبه و فلکیات متخصص و متبحر بود.
آثار عاشورایی
او با خلوص عقیده بیشتر تلاش خود را صرف سرودن اشعار در مدح پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) می‌کرد. دیوان اشعار او سراسر مناجات با خداوند، نعمت و ستایش حضرت ختمی مرتبت و مراثی اهل بیت به خصوص مصایب سیدالشهدا (ع) است.
دیوان اشعار
دیوان اشعار او به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود:
بخش قصاید که شامل:
- نعت حضرت رسول (ص)
- امیر‌المؤمنین (ع)
- حضرت زهرا (ع)
- امام حسین (ع)
- چهارده معصوم (ع)
و نیز قصایدی درباب عید غدیر خم و حدیث شریف کسا است.
بخش دوم که بخش مراثی است شامل:
- ماجرای مصایب امام حسین (ع)
- حضرت عباس (ع)
- علی‌اکبر (ع)
- حضرت قاسم (ع)
- قتلگاه
و ... اشاره دارد و نیز مراثیی در رثای امام رضا (ع) سروده است. نگاه شاعر به مصایب امام حسین (ع)، احساسی و عاطفی است. مراثی او در قالب قصیده، ترکیب‌بند، ترجیح‌بند و مسمط سروده شده است.
در دیوان وی بخشی به نوحه‌های سینه‌زنی اختصاص دارد.
کتاب شناسی
دیوان یحیی؛ مدایح و مراثی حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین؛ یحیی مدرس اصفهانی. قم: جلوۀ کمال، 1386.