البکاء للحسین علیه السلام در ثواب گریستن و عزاداری بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام و وظایف تعزیه داری
| البکاء للحسین علیه السلام
| |
|---|---|
 | |
| نویسنده | حسن میر جهانی طباطبائی محمدآبادی جرقوئی اصفهانی |
| ناشر | اسماعیلیان، بی‌تا |
| محل نشر | قم |
| قطع | وزیری |
البکاء للحسین علیه السلام در ثواب گریستن و عزاداری بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام و وظایف تعزیه داری کتابی است از روایات و احادیث آمده درباره‌‌ی اجر، پاداش و اثرات گریه بر مصیبت حضرت امام حسین(ع) که توسط حسن میر جهانی طباطبائی محمدآبادی جرقوئی اصفهانی نوشته شده است.
درباره کتاب
تألیف دراز دامنی است دربارهٔ گریستن بر امام حسین (ع) و پاداش و پیشینهٔ آن و پاسخ به شبهات مخالفان و تاریخ پایان آن ماه رمضان 1400. اغلب مطالب کتاب را روایات و گزارش‌های تاریخی، از منابع شیعه و اهل سنت، تشکیل می‌دهد. در آغاز کتاب می‌خوانیم: «این بندهٔ شرمنده بر حسب وظیفهٔ تکلیفیهٔ دینی و شرعی خود، تا اندازه‌ای که استعداد و توانایی آن را دارم، بر خود لازم دانستم برای آگاه کردن بعضی از علاقه‌مندان و برادران جوان ایمانی بعضی از اخبار و احادیث مربوطه به این عبادت بزرگ را [گریستن بر امام حسین]، که موجب سعادت دنیا و آخرت است، جمع‌آوری کنم، و اولاً عین هر حدیثی را با مدرک آن برای تبرک بنویسم و پس از آن به زبان ساده ترجمه نمایم» (ص 26-27).
محتوا
مطالب کتاب در بیست باب سامان یافته است. باب اول تا شانزدهم دربارهٔ گریستن است و چهار باب آخر در موضوعات دیگر. در باب هفدهم از تولّی و تبرّی سخن رفته و در باب هجدهم به توصیه‌های اخلاقی پرداخته شده است. باب نوزدهم به وظایف عزاداران و واعظان و اهل منبر و ذاکران و مداحان و چگونگی آداب عزاداری اختصاص یافته، و باب بیستم شامل اشعار نویسنده است.
در باب اول تا شانزدهم بدین مسائل پرداخته شده است: ثواب گریستن بر امام حسین، گریستن پیامبران بر آن حضرت، گریستن آسمان‌ها و زمین بر آن حضرت، نوحه‌سرایی و عزاداری جنّیان بر آن حضرت، گریستن حیوانات و نباتات و جمادات بر آن حضرت، گریستن کافران بر آن حضرت، پاسخ به انتقادات معاندان و جاهلان دربارهٔ گریستن و عزاداری، فتوای مراجع تقلید (محقق قمی، نائینی، حکیم، کاشف الغطاء و...) دربارهٔ گریستن و عزاداری، عزاداری اهل مدینه پس از بازگشت اهل بیت امام حسین به مدینه.
جستارهای وابسته
منابع
- کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 170-171.