Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران نظرات، مدیران رابط کاربری، Moderators، پنهانگران، مدیران
۴٬۰۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مسیر حرکت کاروان اسیران عاشورا از کوفه به شام|width=0.8}} | |||
{{جعبه اطلاعات جنگ | |||
| حادثه کربلا= اسیران کربلا | |||
| قسمتیاز = | |||
| تصویر = | |||
| زیرنویس = | |||
| زمان = سال 61ق | |||
| مکان = [[کربلا]]، [[شام]]، [[کوفه]] | |||
| مختصات = عراق، سوریه | |||
| علت = پس از [[شهادت]] [[امام حسین]]، بازماندگان حادثه کربلا که عمدتا زنان و کودکان بودند به اسارت گروه شام و کوفه در آمدند. | |||
| قلمرو = | |||
| نتیجه = رسوایی [[یزید]] و پیشمانی ظاهری زودهنگام | |||
| فرمانده1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] | |||
| فرمانده2 = [[طارق بن مُحَفِّز بن ثَعلبه]] | |||
| یادداشت = | |||
}} | |||
بازماندگان کاروان شهادت را، پس از عاشورا به اسارت گرفته، به [[کوفه]]، سپس به [[شام]] بردند. | |||
==شرح== | ==شرح== | ||
اسیران، تعدادى از دودمان پیامبر (ص) بودند، برخى هم همسران یا فرزندان شهداى دیگر کربلا. [[زنان بنى هاشم]] به شام برده شدند و از آنجا به [[مدینه]] بازگشتند. برخى از زنان غیر بنى هاشم به خاطر وساطت بستگان خود از اسارت رها شده، در کوفه ماندگار شدند و به قبیلۀ خود پیوستند.<ref>''ابصار العین،ص 133.''</ref> در منابع تاریخى و تعبیرات روایى و اشعار، از آنان به نام [[سبایا]] و [[اسارى]] یاد شده است. به اسیرى گرفتن افرادى از اهل بیت (ع) هم بر خلاف مقررات جنگهاى اسلامى بود، هم جسارت و توهین به [[رسول اللّه (ص)]] به شمار مىآمد. | |||
امّا [[امویان]] بر اساس کینهاى که از عترت پیامبر خدا داشتند، چنان کردند. این گستاخى در حق عترت پیامبر خدا ریشه در همان [[سقیفه]] و زیر پا گذاشتن سخن آن حضرت داشت. به قول نیّر تبریزى: | امّا [[امویان]] بر اساس کینهاى که از عترت پیامبر خدا داشتند، چنان کردند. این گستاخى در حق عترت پیامبر خدا ریشه در همان [[سقیفه]] و زیر پا گذاشتن سخن آن حضرت داشت. به قول نیّر تبریزى: |
ویرایش